Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
ῌ ΑΣΠΡΑΙΣ ΤΡΙΧΑΙΣ
ΚΑΤΑΣΠΡΑΙΣ τρίχες, μὤλεγε
Ἡ κορασιὰ γελῶντας,
Εἰς τὸ ξανθὸ κεφάλι σου
Μὲ λύπη μου θωρῶ.
«Ἐγέρασες, μοῦ ἐφώναζε
Τὸ στόμα μου φιλῶντας,
«Πάντοτε ὡς νιὸ σ’ ἀγάπησα,
Μὰ ὡς γέρο σὲ μισῶ.»
Τὰ χρόνια, ἐγὼ τῆς ἔλεγα
Κλειῶντας τη ’ς τὴν ἀγκάλη,
Ἀκόμη δὲ μ’ ἐγέρασαν,
Μὰ ᾑ λύπαις καὶ καϋμοί.
Κι’ ἂν λίγαις τρίχες κάτασπραις
Φαίνονται ’ς τὸ κεφάλι,
Τὰ χρόνια σημαδεύουνε
Ποῦ μ’ ἅρπαξες ἐσύ.
[Ζάκυνθος]
Στεφανοσ Μαρτζωκησ
