| Ηροστρατοσ ῥωμαντικὸς | Αφροδιτη νεᾶνις φιλάρεσκος |
| Μεγακλησ ζωγράφος | Μαργαριτα θαλαμηπόλος της |
| Μυροεισ νέος καλλωπιστὴς | Ανθω νεᾶνις χωρική |
ΑΤΗΡΑΜΕΝΕ κόσμε! διεστραμμένη, αἱμοβόρε, ἀναίσθητε, ψεύτρια, ἐπιπόλαιε, γελοία, ἀπατεών, ἐπιτετηδευμένη, ἀδδηφάγε, χαλύβδινε κοινωνία! κατέφαγες τοσαῦτα βιβλία, τόσα δάκρυα ἔπιες καὶ μὲ ὁποῖον σπαραγμὸν χυθέντα! ἐκρότησες τὰς χεῖρας εἰς τὴν θέαν ἑνὸς Ὀρέστου σφάζοντος τὸν φονέα τοῦ πατρός του καὶ ὅμως μετὰ μόλις ἡμίσειαν ὥραν ὠπισθοδρόμησας ἐνώπιον ἀγαθοῦ τινος καὶ μεγάλου τολμήματος. Ἐὰν εἷς Σαίκσπηρ, εἷς Γκαῖτε, Οὐγκὼ ἢ Λαμαρτῖνος, ἀστραπὴν ἀναζητῶν εἰς τὸ ἐσβεσμένον σου βλέμμα φαεινήν, καὶ βαρυνθεὶς τὰ ξηρά, μονότονα καὶ εἰς μόνον τὸν συρμὸν ὑπείκοντα θαυμαστικά σου, ἤνοιγε τὸ στῆθός του δι’ αἰχμῆς ἐγχειριδίου καὶ ἀπέσπα ἀχνίζουσαν, σπαρασσομένην τὴν μεγάλην καὶ θείαν καρδίαν του, καὶ ἔτεινεν αὐτὴν ὑπεράνω πάντων τῶν ἐθνῶν, ἀκίδα ἠλεκτρικὴν ἀπεκδεχομένην τὸν σπινθῆρα τῆς παγκοσμίου καταπλήξεως, τῆς οἰκουμένης ἁπάσης γονυκλινοῦς καὶ ἀσκεποῦς… ὤ! νομίζω ὅτι σὲ βλέπω ὅτι σὲ βλέπω, τώρα,
