— Ἔννοια σου δά, κυρία Μαριώρα, καὶ ὁ Τερτίδης σοῦ εἶνε ἕνας μπαγαπόντης πρώτης τάξεως…
— ’Στὴ Κωνσταντινούπολι ἔκανε τὸ λωποδύτη, λέγουν.
— Βρὲ τοὺς κατεργαρέους!!! Ἀμ’ ἂν δὲ ’μοιάζανε δὲ συμπεθεριάζανε, καὶ μὴ χάνεσαι…
[Ἐν τῇ ὁδῷ Σταδίου κατὰ τὴν ὥραν τοῦ περιπάτου: Ὁ Ἀριστοτέλης Τερτίδης νέος συμπαθής, μὲ σεμνὸν καὶ εὐγενὲς παράστημα, μὲ γλυκεῖαν καὶ κανονικὴν φυσιογνωμίαν, μὲ ὀφθαλμοὺς σπινθηρίζοντας ἐξ εὐφυΐας καὶ ἀγαθότητος, βαδίζει ἄφροντις διὰ μέσον τοῦ συνωστιζομένου ὁμίλου τῶν περιπατητῶν, γαλήνιος, εὔχαρις, ἀνύποπτος. Φαίνεται ὀλίγον καταβεβλημὲνος ἐκ τῶν μόχθων καὶ τῶν ἀγρυπνιῶν τῆς μελέτης, εἰς ἣν εἶχεν ἐπιδοθῇ ἀπὸ τριῶν ἤδη μηνῶν, κατάκλειστος ἐν τῷ δωματίῳ του εἰς τὸ ἄκρον τῆς συνοικίας Νεαπόλεως, προαλειφόμενος εἰς ἐξετάσεις διὰ τὴν θέσιν τοῦ πρωτοδίκου. Βαδίζει ἀτάραχος, καὶ οὐδὲ κἂν προσέχει εἰς τὰ ἐκφραστικώτατα βλέμματα καὶ τους ψιθυρισμούς, οὓς διεγείρει ἡ ἐμφάνισίς του ἀνὰ πᾶν βῆμα. Δεσποινίδες καὶ κυρίαι ἀντιπαρερχόμεναι ἐν συμπλέγμασι καὶ ὁμίλοις ἐκρήγνυνται εἰς ὑποκώφους ψιθυρισμοὺς καὶ σχόλια. Ἄλλαι τὸν καρφόνουσι διὰ βλεμμάτων εἰρωνείας, σαρκασμοῦ, οἴκτου, ἀποστροφῆς· ἄλλαι μένουν ἔκπληκτοι διὰ τὴν ἠλιθιότητα καὶ τὴν ἀναίδειαν, μὲ τὴν ὁποίαν ὁ νέος ἐξέρχεται εἰς κεντρικὸν περίπατον ἔπειτα ἀπὸ τόσα! Μετά τινα ὥραν τὸν σταματᾷ εἷς φίλος του, ἀφικόμενος πρὸ μιᾶς ἡμέρας ἐκ Σύρου.]
— Τί μοῦ γίνεται, Τέλη; Εἶνε ἀλήθεια κἄτι ποῦ ἔμαθα;.. νά σε συγχαρῶ;..
— Ὄχι ἀκόμα, ἀγαπητέ μου· πιστεύω ὅμως αὐτὴν τὴν ἑβδομάδα νὰ τελειώσουν πλέον…
— Μὰ πῶς λοιπὸν ἐμένα μοῦ τὸ εἶπαν ὡς γεγονός… καὶ τὸ ἔγραψαν μάλιστα καὶ αἱ ἐφημερίδες νομίζω…
— Λᾶθος θὰ ἔγινε! Εἶνε ἀληθὲς πῶς ἡ ἐξεταστικὴ ἐπιτροπὴ ἐπρόκειτο νὰ συνέλθῃ πρὸ 15 ἡμερῶν, ἀλλ’ ἠσθένησεν ὁ πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου, καὶ αἱ ἐξετάσεις ἀνεβλήθησαν…
