μετενεχθέντα ἀκολούθως εἰς Ἀθήνας ἐχρησίμευσαν ὡς πυρῆνες τῶν ἤδη ὑπαρχόντων ἐθνικοῦ μουσείου καὶ βιβλιοθήκης. Ὁμοίως τοῦ κεντρικοῦ σχολείου ὁ πυρὴν μετενεχθεὶς εἰς Ἀθήνας ἀκολούθως μετωνομάσθη Γυμνάσιον, ἀποδοὺς πλουσίους καὶ ἀγλαοὺς καρποὺς, καθ’ ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Ἀνατολήν.
Ὁ ἐθνικὸς ποιητὴς Π. Σοῦτσος ὅστις παρηκολούθησεν ὁλόκληρον τὸ στάδιον τοῦ Γενναδίου ἀπὸ τῆς ὑπὸ τὴν πλάτανον τοῦ Ναυπλίου δημηγορίας μέχρι τοῦ τάφου, συνοψίζει ὡς ἑξῆς τὰ τῆς διδασκαλίας τοῦ μεγάλου τοῦ γένους διδασκάλου: «Πορεύθητε σήμερον εἰς τὴν Θεσσαλίαν· ἀπαντήσετε τοὺς πλείονας διδασκάλους μαθητὰς τοῦ Γενναδίου. Πορεύθητε εἰς τὴν Ἤπειρον· ἀπαντήσετε τούς πλείονας προκρίτους μαθητὰς τοῦ Γενναδίου. Πορεύθητε εἰς τὴν Μακεδσνίαν· ἀπαντήσετε τοὺς πλείονας ἰατροὺς μαθητὰς τοῦ Γενναδίου. Πορεύθητε εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, εἰς τὴν Σμύρνην, εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν, εἰς τὴν Βραΐλαν, εἰς τὸ Γαλάζιον· ἀπαντήσετε τοὺς πλείονας ἐμπόρους μαθητὰς τοῦ Γενναδίου. Ἀλλ’ ὁ Γεννάδιος διδάσκων, οὐχὶ μόνον τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν ἐνεφύσα εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τὸν ἔρωτα τῆς ἐλευθερίας ἐνέπνεεν εἰς αὐτούς, καὶ τὸν ἔρωτα τῆς ἀπελευθερώσεως ὅλου τοῦ ἑλληνικοῦ γένους. Καθὼς ὁ ὁμώνυμος αὐτοῦ, ὁ Γεννάδιος Σχολάριος ὑπέκρυψεν εἰς τὰ δίπτυχα τῆς πατριαρχίας του τὸν ἀετὸν τῆς ἑλληνικῆς αὐτοκρατορίας, καὶ ὁ Γεώργιος Γεννάδιος τὸν αὐτὸν ἀετὸν εἰς τὰ στήθη τῶν ἀναριθμήτων αὐτοῦ μαθητῶν ὑπέκρυψε.»
Τοιαύτην ἀσκῶν δύναμιν ἠθικὴν καὶ ὑπὸ τοιούτου ἐμφορούμενος ἔρωτος πρὸς τὸ ἔργον ὅπερ ἐθεώρει ὡς ἱερὰν αὐτοῦ ἀποστολήν, μετὰ δυσκολίας ἐπείσθη νὰ συμμετάσχῃ τῆς ἐνεργείας περὶ ἱδρύσεως πανεπιστημίου, ὅπερ ἐθεώρει δικαίως, ὡς τὰ πράγματα ἐκ τῶν ὑστέρων ἐμαρτύρησαν, πρόωρον καὶ ἐπιζήμιον εἰς τὴν βάσιμον κατωτέραν παίδευσιν. Ἀλλὰ μὴ βουλόμενος νὰ φανῇ ἀντιδρῶν κατὰ τῶν ἀδυναμιῶν ἄλλων, καὶ διὰ τὴν οἰκοδομὴν τοῦ πανεπιστημίου ἓξ μισθοὺς τῆς καθηγεσίας του προσέφερε καὶ τοῦ προσωπικοῦ καταρτισθέντος ἐδέχθη νὰ συμπεριληφθῇ ἐν ἀρχῇ, διορισθεὶς καθηγητὴς τῆς ἱστορίας τῆς φιλολογίας. Ἀκολούθως ὅμως ἀπεσύρθη εἰπὼν ὅτι ἂν
