νὰ τὸν δώσῃ εἰς τὸν κ. Δρέλλιαν, ὁ ὁποῖος Δρέλλιας πρέπει νὰ τῆς λέγῃ πράγματα πολὺ δυσάρεστα, διότι τὴν κάμνει καὶ θυμόνει. Πολὺ αὐθάδης νέος εἶνε αὐτὸς ὁ Δρέλλιας, κακὰ ἔκαμε νὰ χορέψῃ μαζῆ του.... Ὤ, ὤ, κἄτι τοῦ εἶπε τώρα καὶ αὐτός ἀνοίγει τὰ μάτια του καὶ κοκκινίζει.... κατεβάζει τὸ κεφάλι του κάτω.... θὰ τὸν ἔβαλεν εἰς τὴν θέσιν του, διότι αὐτὸς δὲν τῆς ἀποτείνει πλέον τὸν λόγον… Εὖγε, Φιφίτσα μου!… Ἄ, νὰ καὶ ἡ γυναῖκά μου εἰς τὸ μπράτσο αὐτοῦ τοῦ νέου… Τί εὐχαριστημένη ποῦ φαίνεται… πετᾷ ἀπὸ τὴν χαράν της… καὶ αὐτὸς εἶνε τόσον γελαστός!… νὰ τὰ ἐτελείωσεν ἡ γυναῖκά μου;… αὐτὸ θὰ εἶνε λαμπρόν.... Πρέπει κἄτι νὰ εἶπαν, διότι δὲν ἐξηγεῖται ἀλλέως αὐτὴ ἡ χαρὰ καὶ τῶν δύο.... Καὶ ἤρχετο μὲ τόσην δυσαρέσκειαν ἡ καϋμένη εἰς αὐτὸν τὸν χορόν. Εἶχε προαίσθημα, ὅτι κἄτι κακὸν θὰ τῆς συμβῇ καὶ δὲν ἤθελε νὰ ἔλθῃ.... μόλις τὴν κατέπεισα πρὸς χάριν τῆς Φιφίτσας.... Τώρα αὐτὴ ἡ χαρά της.... ἄ, βεβαίως κἄτι τρέχει ἐδῷ.... Ἄ, ἐτελείωσε καὶ ἡ καδρίλλια.... ἡ Φιφίτσα ἀρνεῖται νὰ πάρῃ τὸ μπράτσον τοῦ Δρέλλια, τὸν χαιρετᾷ ψυχρά, τοῦ γυρίζει τῇς πλάταις.... μὲ βλέπει.... ἔρχεται ἐδῷ…
Φιφιτσα πλησιάζουσα τὸν πατέρα της. — Εἶδες πουθενὰ τὴν μαμά;
Ὁ κ. Πατεριαδησ προσφέρων τὸν βραχίονά του. — Ἐδῷ εἶνε· ἔλα νὰ σὲ πάγω. Τί σοῦ συνέβη μὲ τὸν Δρέλλιαν;
Φιφιτσα δυσθύμως. — Ἄ, εἶνε ἕνας αὐθάδης πρώτης τάξεως.
Ὁ κ. Πατεριαδησ. — Καλὰ τὸ ἐνόησα, ἐγώ· τί σοῦ ἔλεγεν;
Φιφιτσα. — Ἀνοησίαις διὰ τὸν κύριον Παλαιολόγον.
Ὁ κ. Πατεριαδησ. — Ποῖον Παλαιολόγον;
Φιφιτσα, Αὐτὸν τὸν κύριον ποῦ εἶνε μὲ τὴν μαμά.
Ὁ κ. Πατεριαδησ αἰσθανθεὶς βίαιον κλονισμόν. — Παλαιολ.... αὐτὸς εἶνε Παλαιολόγος;
Φιφιτσα ἀφελῶς. — Ναί, μπαμπᾶ, σοῦ φαίνεται παράξενον;
Ἡ κυρια Πατεριαδου, ἥτις ἐπλησίασεν ἐρειδομένη ἐπὶ τοῦ βραχίονος του Ξανθοῦ Νέου. — Ὁ κ. Παλαιολόγος δὲν ἔχει ντάμαν διὰ τὸ κοτιλλιὸν καὶ θὰ καθήσῃ κοντά σου.
Φιφιτσα μειδιῶσα. — Μὰ οὔτ’ ἐγὼ δὲν ἔχω καβαλιέρον, μαμά, δὲν τὸ ἔδωσα καθόλου, ὥστε πῶς θὰ γείνῃ;
Ἡ κυρια Πατεριαδου χαίρουσα. — Αἴ, μὰ τότε λαμπρά.... τὸ χορεύετε μαζῆ....
Φιφιτσα. — Μοῦ φαίνεται, μαμά, ὅτι διαθέτεις τὸν κύριον Παλαιολόγον χωρὶς νὰ τὸν ἐρωτήσῃς καὶ ἂν θέλῃ νὰ χορεύσῃ.
Ὁ Ξανθοσ Νεοσ ὑποκλίνων ἐπιχαρίτως. — Ὤ, δεσποινίς....
Ὁ νεοσ Δρελλιασ ἐν τῷ κυλικείῳ καταβροχθίζων τρωγάλια μηχανικῶς
