Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 152.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
152

τοῦ κήπου.... Θέλεις καὶ παραπάνω; τί σημαίνει αὐτὸ τὸ οἰκογενειακὸν συμβούλιον;

κ. Ιωαννησ Μαθιμαλησ χασμώμενος. — Ναὶ , μὰ ὅλ’ αὐτὰ δὲν μὲ πείθουν ὅτι θὰ τὴν θελήσῃ καὶ αὐτός....

γερων Σκαφαρεντζοσ. — Μα ἀφοῦ ἔρχεται μόνον καὶ μόνον δι’ αὐτὸν τὸν σκοπόν.

κ. Ιωαννησ Μαθιμαλησ. — Τὸ εὔχομαι ἐξ ὅλης καρδίας, ἀλλ’ ἂν δὲν τὸ ἰδῶ τελειωμένον....

γερων Σκαφαρεντζοσ ὠθῶν διὰ τοῦ ἀγκῶνος τὸν κ. Ἰωάννην Μαθιμάλην. — Νά τοι, νά τοι.... τοὺς βλέπεις;

κ. Ιωαννησ Μαθιμαλησ περιάγων τὰ βλέμματα. — Ποῦ εἶνε;

γερων Σκαφαρεντζοσ δεικνύων διὰ τοῦ λιχανοῦ, ὃν φέρει πρὸς τὴν ῥῖνα ὡς ἀποξεόμενος, ἵνα μὴ φωραθῇ ὅτι δεικνύει πρὸς ὡρισμένον μέρος. — Ἐκεῖ, εἰς τὸ ἄλλο σαλόνι… κατ’ εὐθεῖαν εἰς τὸ τζάκι.... δὲν τοὺς βέπεις ἀπὸ μέσ’ ἀπ’ τὸ γυαλί; Κύτταξε πῶς τοῦ χαμογελοῦν καὶ ἡ Πατεριάδαινα καὶ ἡ κόρη της.

κ. Ιωαννησ Μαθιμαλησ, ὅστις παρετήρησε πρὸς τὸ μέρος, ὅπερ ὑπεδεικνύετο αὐτῷ. — Ναί, ναί.... Εἶνε αὐτὸς ὁ κύριος ποῦ τοὺς ὁμιλεῖ;

γερων Σκαφαρεντζοσ. — Αὐτὸς εἶνε.... τώρα νὰ στρέψῃ ἀπ’ ἐδῶ καὶ θὰ τὸν ἰδῇς.... Ἄ, διάβολε!.... τῆς δίδει τὸ μπράτσο του καὶ φεύγουν.... Τὸν εἶδες;

κ. Ιωαννησ Μαθιμαλησ. — Ὄχι, δυστυχῶς… δὲν ἔστρεψε…

γερων Σκαφαρεντζοσ. — Ξεύρεις τί ἰδέας εἶμαι;

κ. Ιωαννησ Μαθιμαλησ. — Νὰ μοῦ πωλήσῃς Λαύρεια.... σὲ ξεύρω· δὲν ἔχεις ἄλλην ἰδέαν.

γερων Σκαφαρεντζοσ. — Ὄχι, ὄχι… εἶμαι τῆς ἰδέας νὰ κάμῃς τὴν γνωριμίαν του....

κ. Ιωαννησ Μαθιμαλησ ἐξανιστάμενος. — Ἐγώ;

γερων Σκαφαρεντζοσ. — Στάσου νὰ ἰδῇς τὶ θὰ σοῦ εἰπῶ. Νὰ κάμῃς τὴν γνωριμίαν του, γιὰ σένα εἶνε τόσον εὔκολον πρᾶγμα, καὶ ἀπ’ ἔξω ἀπ’ ἔξω νὰ τοῦ σφυρίξῃς κανένα λογάκι…

κ. Ιωαννησ Μαθιμαλησ. — Καλὲ δὲν μ’ ἀφίνεις ἥσυχον.... Καὶ ἀπόψε μάλιστα ποῦ βαριέμαι νὰ ἰδῶ ἄνθρωπον… Ἔχω ἐκεῖνον τὸν γάλλον τὸν ναύαρχον ποῦ μὲ κυνηγᾷ φυρὶ φυρὶ καὶ δὲν ἔχω ὄρεξιν νὰ εἰπῶ δυὸ λέξεις.... Νά τος μάλιστα ὁ ναύαρχος.... Ἔλα, πᾶμε ἀπ’ ἐδῷ νὰ μὴ μὲ μπλέξῃ γιατὶ μὲ σένα εἰμπορῶ νὰ χασμουριοῦμαι ὅσον θέλω, ἐνῷ μ’ ἐκεῖνον…

γερων Σκαφαρεντζοσ ἀκολουθῶν τὸν κ. Ἰωάννην Μαθιμάλην ἐξακολουθοῦντα νὰ χασμᾶται. — Ἄκουσέ με ποῦ σοῦ λέγω.... νὰ τὸ τελειώσωμεν οἱ δύο μας αὐτὸ τὸ πρᾶγμα· ἐννοεῖς ὅτι ἐμένα εἶνε ἡ δου-