ἀριθμὸς ἀνάλογος πρὸς τὰς ἑκάστοτε πραγματικὰς ἀνάγκας τῆς ἐκπαιδεύσεως τοῦ γυναικείου παρ’ ἡμῖν φύλου, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν ἀρρένων νηπίων. Ἂς γίνωνται δ’ αὐστηραὶ εἰςιτήριοι ἐξετάσεις, ὅπως καθ’ εκαστον ἔτος μόνον αἱ ἄρισται τῶν μαθητριῶν λαμβάνωσι τὸ δικαίωμα νὰ μορφωθῶσιν ὡς διδασκάλισσαι. Ἡ πεῖρα τῶν τοιούτων ἐξετάσεων ἐπ’ εἰςαγωγῇ ὡρισμένου ἀριθμοῦ μαθητῶν εἰς τὰς στρατιωτικὰς καὶ ναυτικὰς σχολὰς ἀποδεικνύει ὅτι τὸ μέτρον τοῦτο εἶνε ἄριστον. Ἐφαρμοζόμενον δὲ εἰς τὰ διδασκαλεῖα τῶν θηλέων ἔσται ἀναντιρρήτως πρόξενον πολλῶν ἀγαθῶν. Δὲν θὰ ἐπιφέρῃ μόνον τὴν ἀναγκαίαν ἐλάττωσιν τοῦ ἀριθμοῦ τῶν διδασκαλισσῶν, ἀλλὰ καὶ θὰ συντελέσῃ εἰς τὴν μόρφωσιν διδασκαλισσῶν τελειοτέρων, διότι μόνον αἱ ἄρισται ἐκ πολλῶν μαθήτριαι θὰ γίνωνται δεκταί. Οἱ δὲ γονεῖς τῶν ἀποκλειομένων ἀπὸ τοῦ ἐπιπόνου καὶ πλήρους κινδύνων καὶ εὐθύνης διδασκαλικοῦ ἔργου οὐδὲν θὰ ἔχωσι δικαίωμα νὰ δυςανασχετῶσι, διότι τὰ κοράσια αὐτῶν, εἰς ὅσα ἡ ἐπιτυχία ἐν ταῖς εἰςιτηρίοις ἐξετάσεσι θὰ φράξῃ διὰ παντὸς τὴν ὁδὸν τοῦ διδασκαλικοῦ πτυχίου, θὰ εἶνε ἀκριβῶς ἐκεῖνα, ἅτινα ὑπὸ τὰς σημερινὰς περιστάσεις ἐπιμένοντα εἰς τὴν ἀπόκτησιν αὐτοῦ γίνονται κακαὶ διδασκάλισσαι, ἄρα καὶ ἀτυχέστεραι ἐν τῷ πρακτικῷ βίῳ. Περὶ τῶν τοιούτων κορασίων, ἐχόντων ἡλικίαν νεαρὰν ἕνδεκα ἕως δεκατριῶν ἐτῶν, θὰ δύνανται οἱ γεννήτορες νὰ σκεφθῶσιν ἐνωρὶς καὶ ὡρίμως, ὅπως προςπορίσωσιν εἰς αὐτὰ ἄλλον πόρον ζωῆς, ὅςτις πάντως θὰ καταστήσῃ αὐτὰ εὐτυχέστερα ἢ μέτριον διδασκαλικὸν πτυχίον.
Ἀλλὰ θὰ εἴπῃ τις, ἐπὶ τίνα καὶ ὁποῖα λοιπὸν ἔργα νὰ τραπῶσι τὰ κοράσια ἐκεῖνα, ὅσα ἡ διὰ τοιούτων μέτρων ἐπιτυγχανομένη ἐλάττωσις τῶν διδασκαλισσῶν θἀναγκάσῃ νὰ σκεφθῶσιν ἄλλως περὶ τοῦ μέλλοντος; Τοιαύτη ἐρώτησις ἤθελεν ὑπενθυμίσει εἰς ἡμᾶς τὰς ἀνοήτους θρηνωδίας τῶν ἁμαξηλατῶν ὅπου στρωννύονται σιδηροδρομικαὶ ὁδοί ἢ τροχιαὶ ἱπποσιδηροδρόμου. Πολλὰ τὰ δεινὰ κ’ οὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει. Ὁ ἄνθρωπος εἶνε εὐμήχανος καὶ πολυμήχανος ὅταν δύναται καὶ θέλῃ νὰ ἐργασθῇ. Εἶνε τάχα ἐντιμότερον πτωχή τις νέα νὰ διάγῃ βίον ἐναγώνιον ἐξαρτωμένη ἀπὸ τοῦ δημάρχου, ἀπὸ ἀξέστων γονέων τῶν εἰς τὴν διδασκαλίαν αὐτῆς ἀνατεθειμένων κορασίδων, χωρὶς πολλάκις μηδεμίαν νὰ προςφέρη εἰς τὴν παιδείαν ὑπηρεσίαν, μόνον καὶ μόνον διὰ νὰ ἔχη τὴν τιμὴν νὰ καλῆται κυρὰ δασκάλα, εἶνε τοῦτο ἐντιμότερον τῆς τύχης ἡσύχου ῥαπτρίας ἢ κεντητρίας, ἀπὸ μόνης τῆς βελόνης καὶ τῆς ψαλίδος της ἐξαρτωμένης; Λοιπὸν νὰ γείνωσιν ὅλαι ῥάπτριαι; Καὶ δὲν φοβεῖσθε
