πείρας θεωρεῖται κάταχος, τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιστήμης καὶ διὰ τοῦτο ἐτιμᾶτο ἰδιαζόντως ἀπὸ τὸν σοφὸν Οἰκονομολόγον Σοῦτσον, ὅςτις ποιεῖται καὶ εὔφημον μνείαν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἐν τοῖς ἑαυτοῦ συγγράμμασι.
ΗΣ κατὰ τὰς δύο τελευταίας δεκαετηρίδας συντελεσθείσης βιομηχανικῆς ἐπιδόσεως καὶ προόδου ἐν Ἐλλάδι εἷς τῶν ἐνθερμοτέρων ἐργατῶν καὶ θεμελιωτῶν ὑπῆρξεν ἀναντιρρήτως ὁ κ. Φωκίων Νέγρης. Ἀνήκων εἰς περιφανῆ ἱστορικὴν οἰκογένειαν ἐγεννήθη τὴν 31 Μαρτίου τοῦ 1846, παῖς δὲ ἔτι μεταβὰς εἰς Παρισίους διήνυσε τὰς γυμνασιακὰς σπουδὰς εἰς τὸ αὐτόθι λύκειον τοῦ Μεγάλου Λουδοβίκου διαπρέψας μεταξὺ τῶν συμμαθητῶν του καὶ δὶς βραβευθεὶς διὰ τὴν εὐφυΐαν, τὴν ἐπιμέλειαν καὶ τοῦ ἤθους τὴν χρηστότητα. Μετὰ τὸ πέρας τῶν ἐγκυκλίων σπουδῶν, καθ’ ἃς ἠρίστευσεν, ἠκολούθησε τὰ μαθήματα τῆς Πολυτεχνικῆς Σχολῆς, λαβὼν συνάμα τὸ δίπλωμα προλύτου τῶν μαθηματικῶν ἐπιστημῶν ἐνώπιον τῆς Ἀκαδημίας τῶν Παρισίων. Πεπροικισμένος ἀπὸ φύσεως ἅμα καὶ οἰκογενειακῆς ἀνατροφῆς δι’ ἀντιλήψεως εὐρείας, καὶ ἐξόχως παρατηρητικοῦ πνεύματος ἐγκαίρως κατενόησεν ὅτι βάσις τῆς πολιτικῆς καὶ κοινωνικῆς ἀναμορφώσεως τοῦ ἔθνους εἶνε καὶ πρέπει νὰ εἶνε ἡ προηγουμένη ἐκμετάλλευσις τῶν πλουτολογικῶν πόρων τῆς χώρας, ἐγκλειούσης ἐν ἑαυτῇ θησαυροὺς ἀγνώστους τέως καὶ ἀχρησιμοποιήτους. Διό, φιλοδοξῶν νὰ προςενέγκῃ πραγματικὰς καὶ ἀληθεῖς ὑπηρεσίας εἰς τὴν πατρίδα, συνειδὼς δὲ κάλλιστα ὁποῖον μέλλον βιομηχανικὸν ἐπιφυλάσσεται εἰς τὴν Ἑλλάδα, καταλλήλως καλλιεργουμένου τοῦ ἐδάφους αὐτῆς ὑπό τε τὴν γεωπονικὴν καὶ μεταλλευτικὴν ἔποψιν, ἐπεδόθη μετὰ ζήλου εἰς συστηματικὰς μεταλλουργικὰς σπουδὰς εἰςελθὼν εἰς τὴν περιώνυμον ἐν Παρισίοις Σχολὴν τῶν Μεταλλιστῶν (Ecole des mines) ὁπόθεν ἀπεφοίτησε τῷ 1872 διακριθεὶς καὶ ἐν αὐτῇ ἐπίσης μεταξὺ ἁπάντων αὐτοῦ τῶν συσπουδαστῶν. Περιελθὼν δὲ καὶ ἐκ τοῦ ἐγγὺς μελετήσας, χάριν πρακτικῶν ἀσκήσεων, τὰ σπουδαιότερα μεταλλεῖα Γαλλίας, Ἀγγλίας καὶ Γερμανίας, οὕτω δὲ διὰ σταθερᾶς παιδείας καὶ πλούτου πρακτικωτάτων
