γάρῳ του. Θὰ διέφευγεν ἐντελῶς τὰ ὅρια καὶ τὸν σκοπὸν τοῦ βιογραφικοῦ ᾧδε σημειώματος, ἐὰν ἐπιχειροῦμεν ἔστω καὶ ἁπλῆν περιγραφὴν τῆς σπουδαιοτάτης ταύτης συλλογῆς τοῦ κ. Καραπάνου, ἥτις ἐστὶ καὶ ἔσται εἰς μὲν τοὺς φιλαρχαίους σπάνιον ἐντρύφημα εἰς δὲ τοὺς ἀρχαιολόγους πηγὴ ἀνεξαντλήτου μελέτης.
Ἐν Παρισίοις διαμένων δὲν ἔπαυσεν ἐργαζόμενος ἰδιωτικῶς ὑπὲρ τῶν ἐθνικῶν ὑποθέσεων, σπουδαίας δὲ ὑπηρεσίας προςήνεγκεν, ὅλως ἀθορύβως καὶ ὑπὸ τὸν μυχὸν τῆς μετριοφροσύνης, εἰς τὴν ἀνώμαλον θέσιν τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὸ ἐν Βερολίνῳ Συνέδριον, ἐπωφελούμενος τῶν ἰδιαιτέρων προσωπικῶν σχέσεων, δι’ ὧν συνεδέετο στενότατα μετὰ τοῦ ἀντιπροσώπου τῆς Γαλλίας Βαδιγκτῶνος, εἰς οὗ ὡς γνωστὸν τὴν πρωτοβουλίαν ὀφείλεται κατὰ μέγα μέρος ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἑλλάδος ἐν τῷ Συνεδρίῳ, καὶ ἐκ τῆς στενῆς σχέσεως μετὰ τοῦ τῆς Αὐστρίας κόμητος Ἀνδράσση. Μετὰ τὴν ἀφομοίωσιν δὲ τῶν τῇ Ἑλλάδι ὑπὸ τοῦ Συνεδρίου ἐπιδικασθέντων μερῶν τῆς Θεσσαλίας καὶ Ἠπείρου, ἐγκατέλιπε τοὺς Παρισίους καὶ ἀποκατέστη εἰς Ἀθήνας, ἐπιθυμῶν δὲ νὰ προςφέρῃ καὶ πρακτικωτέρας ὑπηρεσίας εἰς τὴν πατρίδα ἀπεφάσισε ν’ ἀποδυθῇ καὶ εἰς τὴν ἐνεργὸν πολιτικήν, οὕτω δὲ ἀπὸ τοῦ 1882 παρακάθηται ἐν τῷ ἑλληνικῷ κοινοβουλίῳ ὡς βουλευτὴς τῆς ἰδιαιτέρας πατρίδος του Ἄρτης. Ὡς πολιτικὸς ἀνὴρ ὁ κ. Καραπᾶνος δύναται νὰ θεωρηθῇ ὡς ὑπόδειγμα σώφρονος καὶ μετριοπαθοῦς πολιτευομένου, ἀφατριάστως καὶ ἀπὸ πεποιθήσεως ἀκολουθῶν καὶ ὑποστηρίζων τὰς ἀρχὰς αὑτοῦ, ὡς μαρτυροῦσιν αἱ πολλαπλαῖ ἀγορεύσεις του κατὰ τὴν τελευταίαν βουλευτικὴν περίοδον, καθ’ ἣν πολλάκις ἔλαβε τὸν λόγον ἐπὶ πάντων τῶν σχετικῶν ζητημάτων, τῶν ἑκάστοτε συζητηθἐντων ἐν τῇ Βουλῇ καὶ ἀφορώντων εἰς τὰ οἰκονομικὰ τῆς χώρας, ἀναδειχθεὶς ἀείποτε ἐγκρατὴς καὶ τῆς πολιτικῆς καὶ τῆς οἰκονομικῆς ἐπιστήμης. Αἱ ἀγορεύσεις του αὗται, δι’ ὧν εἰς πλεῖστα ζητήματα ἐπιχέει ἱκανὸν φῶς καὶ ὑποδεικνύει τὰ πορίσματα τῆς ἰδίας πείρας καὶ τῶν ἀπείρων γνώσεων αὐτοῦ, ἐδημοσιεύθησαν ἐσχάτως ἐν ἰδίῳ ὀγκώδει τόμῳ, ἀποτελοῦσι δὲ μνημεῖον τῆς πολιτείας αὐτοῦ ἄξιον ἴδιαιτέρας προςοχῆς καὶ ἐκτιμήσεως.
