νομοθετικὰς ἐργασίας τῆς βουλῆς κατορθώσας πολλάκις νὰ ἐπιβάλῃ τὴν παραδοχὴν τῶν γνωμῶν αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐπιψήφισιν τῶν νομοσχεδίων.
Εἰς πολιτικοὺς ἄνδρας τῆς ἀξίας καὶ τοῦ χαρακτῆρος τοῦ κ. Κωνσταντοπούλου πολλὰς καὶ δικαίας προσδοκίας στηρίζει ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία.
Ο ὄνομα τοῦ νῦν διευθυντοῦ τῶν Μεταλλουργείων Λαυρίου κ. Ἀνδρέου Κορδέλλα συνδέεται στενότατα πρὸς τὴν κατὰ τὰς τελευταίας δύο δεκαετηρίδας ἰδίως μεταλλευτικήν καὶ ὀρυκτολογικὴν ἀνάπτυξιν τῆς χώρας. Σχὼν τὰ πρῶτα ἐγκύκλια μαθήματα ἐν Σμύρνῃ, ὁπόθεν κατήγετο ἡ μήτηρ αὐτοῦ, μετέβη ἐν Zittau τῆς Σαξονίας, ἔνθα κατήρξατο τῶν συστηματικῶν αὐτοῦ σπουδῶν, συμπληρώσας αὐτὰς εἶτα εἰς τὴν ἐν Φραϊβέργη Ὀρυκτολογικὴν Ἀκαδημίαν, ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ τῆς Βόνης κατόπιν, καὶ ὕστερον ἐν τῷ τῆς Λιέγης τοῦ Βελγίου, ἔνθα κατ’ ἐξοχὴν διδάσκεται ἡ πρακτικὴ γεωλογία, καὶ ἡ βιομηχανία τοῦ σιδήρου, τοῦ ψευδαργύρου καὶ τῶν λιθανθρᾶκων. Ἀλλὰ πλὴν τῶν θεωρητικῶν μελετῶν ὁ κ. Κορδέλλας κατέγινε καὶ εἰς πρακτικὰς σπουδὰς ἐπὶ δεκαετίαν ὅλην ἐπισκεπτόμενος καὶ μελετῶν τὰ σημαντικώτερα ὑπὸ γεωλογικήν, ὑδραυλικὴν καὶ βιομηχανικὴν ἔποψιν κέντρα τῆς Γερμανίας, Αὐστρίας, Βελγίου, Ὀλλανδὶας, Γαλλίας καί Ἰταλίας. Οὕτω δὲ δι’ ἀσφαλῶν καὶ εὐρυτάτων γνώσεων κατηρτισμένος κατῆλθεν εἰς τὴν Ἑλλάδα τῷ 1860 νεώτατος ἔτι, μόλις εἰκοσιτετραετής, χρησιμοποιηθεὶς ἀμέσως ὑπὸ τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως εἰς πλείστας σπουδαίας σχετικὰς ὑπηρεσίας. Μετὰ τοῦ ἀειμνήστου Ι. Σούτσου καὶ ἄλλων εἰργάσθη εἰς τὴν σύνταξιν τοῦ περὶ Μεταλλείων Νόμου, ἐπεφορτίσθη τὴν ἐξέτασιν τῶν ἐν Λαυρίῳ σκωριῶν, συνετέλεσε δὲ τὰ μάλιστα εἰς τὴν συστηματοποίησιν τῶν ἐργασιῶν τῆς ἐν Μήλῳ καὶ Νάξῳ ἐξορύξεως τῆς σμύριδος. Ἐν τῷ ζητήματι τῆς ἐκχωρήσεως τῶν Μεταλλείων τοῦ Λαυρίου διεφώτισε τὰς ἐνεργείας τῆς Κυβερνήσεως διὰ περισπουδάστων ἐκθέσεων, μεγίστης ἐπιστημονικῆς ἀξίας, μετὰ τὴν ἐκχώρησιν δὲ αὐτῶν εἰς τὴν ἑταιρείαν Ροῦ καὶ Σερπιέρη εἰργά-
