Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 063.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
63

μοντα φαίνονται κατερχόμενα πρὸς τὸν πυθμένα. Τὰ βαθυκύανα ὕδατα διχαζόμενα ὑπὸ τῆς πρώρας περιβάλλουσι τὸ πλοῖον διὰ φωσφορίζοντος πλαισίου καταλήγοντος εἰς αἰγλήεσσαν ὁλκήν, εἰς ἐνάλιον γαλαξείαν. Τὸ ὑπνῶττον κῦμα σιγᾷ· ὑποκρούουσι δὲ μόνον ἀφάτου ἁρμονίας μέλη τῶν φρισσόντων περὶ τὴν τρόπιν ὑδάτων ὁ ψίθυρος καὶ οἱ ἄτονοι ὡς πλαγιαύλου τῆς ἐπὶ τῶν ἐξαρτίων προσπνεούσης αὔρας ἦχοι, ἡδύμολπος ὀρχήστρα ἀρρήτως ἁρμοζομένη πρὸς τὸ αἴλινον τοῦ ναύτου ᾆσμα.

Δὲν εἶναι ἐν τούτοις πάντοτε οὕτως ἤρεμος καὶ εὔνους πρὸς τοὺς πλέοντας ἡ Ἀμφιτρίτη. Ἡ ὀργὴ ρυτιδοῖ πολλάκις τὴν μορφήν της τὴν συμπαθῆ· ἐγείρει τότε οὐρανοϋψῆ τὰ κύματά της, ἐξεμεῖ ἀφρούς, ἀληθὴς μαινάς, ὡραῖα ὅμως πάντοτε, ὡραιοτέρα ἐν τῇ παραφορᾷ της ἢ ὅταν ἤρεμος καὶ νωχελής φιλεῖ τοὺς αἰγιαλούς.

Ἀλλὰ τῶν καλλονῶν τῆς μυκωμένης θαλάσσης ἡ ἀπόλαυσις μόνον ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς εἶναι προσιτή. Ὁ παλαίων ὅμως κατὰ τῆς ὀργῆς της, ὁ ἀμυνόμενος ὑπὲρ τῆς ἰδίας ὑπάρξεως ἀδυνατεῖ νὰ ἀντιληφθῇ τοῦ μεγαλείου αὐτῆς, διότι αἴσθημα ἄλλο, ὁ παγερὸς φόβος καταλαμβάνει τότε ἐν ἡμῖν τὴν θέσιν τοῦ θαυμασμοῦ, ὅταν ὁ Κίνδυνος, ἀδυσώπητος, ἀνηλεής, ἐφίπταται τῶν μαινομένων κυμάτων ὡς ὁ κυματοχαρὴς κλυδωνομάντις, συμπλωτὴρ ἀπαίσιος, προσψαύων διὰ τῶν μελανῶν πτερύγων του τὰς παρειάς μας.

Ἔλαβον πολλάκις τούτου πείραν. Πρωΐαν τινα τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 1884 μετὰ τοῦ φίλου Ι. Ζ. ἐπὶ ἐλαφρᾶς λέμβου, τῆς Χελιδόνος μου, ἡλιεύομεν διὰ συρτῆς ὁρμιᾶς ἰχθῦς τοῦ ἀφροῦ. Ἡ ἁλιεία αὕτη ἀπαιτεῖ ἱκανὴν τῆς λέμβου ταχύτητα, ἐπειδὴ δὲ ἀσθενεστάτη ἔπνεεν αὖρα εἰς κατεύθυνσιν βορρᾶ πρὸς ἀπηλειώτην εἴχομεν ἀναπεπταμένα καὶ τὸν πρόθοον καὶ τὸν ἀρτέμονα, πλέοντες ἐν ἀποστάσει πέντε περίπου μιλλίων ἀνατολικῶς τοῦ μεσημβρινωτάτου τῆς Σύρου ἀκρωτηρίου Βελοστάσι.

Ἦτο σπανία φθινοπωρινὴ ἡμέρα· ἡ ἐλαφρὰ αὔρα εἶχεν ἀποδιώξει τὴν λευκὴν πρωϊνὴν ὁμίχλην, ἥτις ἐπεκάθητο τοῦ πελάγους καὶ περιέβαλλε τὰς περικαλλεῖς τοῦ Αἰγαίου νύμφας, ὡς δι’ ἐσθῆτος ἀραχνοϋφάντου, ἀφ’ ἧς ῥοδόχρυσοι ἀνεδύοντο ὑπὸ τὴν ἐπήρειαν τῶν πρωϊνῶν ἡλιακῶν ἀκτίνων, ὡς ξανθαὶ κεφαλαί, αἱ κορυφαὶ τῶν ὀρέων των. Πληθὺς δὲ τροχαντήρων, ἡμιολιῶν καί ἄλλων πλοίων ηὐλάκουν καθ’ ὅλας τὰς διευθύνσεις, ἐφ’ ὅσον ἐξι-