θεσιν, ἡ ὁποία ὑπῆρχε μεταξὺ τοῦ τρόπου, καθ’ ὃν ἐννόει τὸ πολιτεύεσθαι ὁ Ροντήρης καὶ τὸν τρόπον, καθ’ ὃν ἀντιλαμβάνονται αὐτοῦ οἱ πολλοί.
Ἐπίσης δὲν ἐδέχθη νὰ μετάσχῃ τοῦ Ὑπουργείου Ζαΐμη κατὰ τὸ 1869 μετὰ τὴν ἀποδοχὴν τοῦ πρωτοκόλλου, καίτοι δὲν εἶχε διστάσει, παρὰ τὰς κραυγὰς καὶ στάσεις τοῦ ἐκβεβακχευμένου πλήθους νὰ ὑποστηρίξῃ τὴν εἰρηνικὴν λύσιν τῆς πρὸς τὴν Τουρκίαν διαφορᾶς. Καὶ ὀρθῶς διότι τὸ μὲν πρωτόκολλον τῶν δυνάμεων δὲν περιεῖχεν εἰμὴ στοιχειώδεις ὁρισμοὺς τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ἔργον δ’ ἀφροσύνης θὰ ἦτο ὁ κατὰ τῆς Τουρκίας πόλεμος.
Κατὰ τὸ 1881 διωρίσθη καθηγητὴς τοῦ Διοικητικοῦ Δικαίου ἐν τῷ Ἐθνικῷ Πανεπιστημίῳ, ὁπόθεν ἀπελύθη μετά τινας μῆνας διὰ λόγους ἀσχέτους πρὸς τὴν ἐπιστήμην, διότι καὶ αὐτοὶ οἱ ἀντίπαλοι αὐτοῦ ἔθετον πάντοτε ἐκτὸς ζητήματος τὴν ἐπιστημονικὴν τοῦ ἀνδρὸς ὑπεροχήν.
Αἱ περὶ πολιτευμάτων ἰδέαι αὐτοῦ ἐκτίθενται ἐν τῷ περὶ Ὀργανώσεως τοῦ Κράτους συγγράμματί του καὶ τοῖς λοιποῖς αὐτοῦ ἔργοις, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦσιν εὐρεῖαν τῶν σπουδαιοτέρων θεμάτων τῆς κοινωνικῆς ἐπιστήμης ἀνάπτυξιν καὶ εἰς τὰ ὁποῖα ἐθυσίασε τὸ ἄριστον καὶ μέγιστον μέρος τῆς ζωῆς αὐτοῦ, μηδεμίαν ποτὲ λαβών, μηδὲ προςδοκήσας κἂν ἐκ τούτων ὑλικὴν ὠφέλειαν. Καὶ ὡς δεῖγμα δὲ τῆς ὁμολογουμένης ἄλλως τε ἐκτάκτου βαθυνοίας αὐτοῦ καὶ τοῦ ὕφους, τὸ ὁποῖον κακῶς πολλάκις ἐχαρακτηρίσθη ὡς δυςνόητον, μεταφέρομεν ἐνταῦθα περικοπὴν ἔκ τινος μικρᾶς αὐτοῦ πραγματείας, συνοψίζουσαν ἐν ζωηρᾷ καὶ ἰσχυρᾷ φράσει τὰς περὶ πολιτεύματος ἰδέας του, καθ’ ἃς ἄριστον πολίτευμα εἶναι τὸ βασιζόμενον οὐχὶ ἐπὶ τῆς ψήφου ἁπλῶς, ἀλλ’ ἐπὶ τῆς ψήφου καὶ τοῦ κλήρου. «Κληρωτὸς ἐξ αἱρετῶν εἶνε ὁ κάλλιστος ἄρχων .. Διὰ τοῦ κλήρου ἡ Ἀρχὴ γίνεται κοινὴ τοῖς πᾶσι, διὰ τῆς ψήφου γίνεται ἀρχὴ τῶν πολλῶν ἐπὶ τῶν ὀλίγων ἢ ἀρχὴ τῶν ὀλιγωτέρων ἄλλα πονηροτέρων ἐπὶ τῶν πλειοτέρων .. Ὁ κλῆρος μὴ διαιρῶν εἰς πολλοὺς καὶ ὀλίγους καθιστᾷ τὴν ἑνότητα καὶ τὴν δύναμιν. Ἂν ὁ Δαρεῖος ἔστελλε τὸν Δάτιν καὶ Ἀρταφέρνην τριάκοντα ἔτη πρότερον, στασιαζούσης τῆς πόλεως, αἱ Ἀθῆναι θὰ ἦσαν ἅλας ἢ κριθὴ σπαρεῖσα. Κοινότητα ἀρχῆς ἔσχον παρὰ τοῖς ἀρχαίοις αἱ Ἀθῆναι διὰ τοῦ κλήρου. Συνοίκησις Θησέως καὶ κλῆρος τοῦ μεγάλου Κλεισθένους εἰςήγαγον καὶ ἐστερέωσαν τὴν ἑνότητα τῆς Ἀττικῆς, ἥτις ἔστι τὸ Α καὶ τὸ Ω τῆς ἑλληνικῆς ἀκμῆς ἁπάσης, ἐπιδρώσης μέχρι σήμερον… Ἂν ἄρητε παρ’ ἡμῖν τὴν βασιλείαν, θὰ ἴδητε ἕκαστον παρ’ ἡμῖν ἀγροτικὸν δῆμον καθιστάμενον ἕνεκα τῆς ψήφου σφαγεῖον ἀδελφῶν
