λιππον, ἀνεκήρυξεν εἰς τὰ Νέμεα τὴν ἐλευθερίαν τῶν Ἀργείων, ὡς ἐν τοῖς Ἰσθμίοις τὴν τῆς Κορίνθου καὶ ἄλλων Ἑλληνικῶν πολιτειῶν, διὰ κήρυκος, φωνήσαντος πρὸς τὸν ἐν τοῖς Νεμέοις συρρεύσαντα λαὸν τοῦ Ἄργους, ὅτι «Ἡ Σύγκλητος ἡ Ῥωμαίων καὶ Τῖτος Κοΐντιος, στρατηγὸς ὕπατος, καταπολεμήσαντες βασιλέα Φίλιππον καὶ Μακεδόνας, ἀφιᾶσιν ἐλευθέρους, ἀφρουρήτους, ἀφορολογήτους, νόμοις χρωμένους τοῖς πατρίοις, Ἀργείους.»
Μέχρι τίνος χρόνον διήρκεσαν ἀκριβῶς τὰ Νέμεα, ἄδηλον. Ὁ μεγαλοπράγμων Ἀδριανὸς ἀνασυνέστησε τὸν εἰς ἀχρηστίαν πεσόντα ἱππικὸν τῶν παίδων ἀγῶνα. Ἀλλὰ τὰς προσπαθείας αὐτοῦ ἐματαίωσεν ἡ φορὰ τῶν πραγμάτων. Μετὰ τοὺς χρόνους τοῦ Ἀδριανοῦ ὀλίγον ἔτι καιρὸν διήρκεσαν οἱ περίφημοι Νέμειοι ἀγῶνες, ἀνετελέσθησαν δὲ ὑπὸ τοῦ ὀνειροπολήσαντος ν’ ἀναστήσῃ τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ παραβάτου, καὶ ἐξέλιπον διὰ παντὸς πλέον.
Εἶνε ἀξιοπερίεργον, ὅτι τὸ ὄνομα τῆς Ὑψιπύλης συνδέεται καὶ μετὰ τοῦ διασημοτάτου Τρωϊκοῦ πολέμου διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτῆς Εὐνέου.
Ὁ ἐκ τοῦ Ἰάσονος υἱὸς αὐτῆς οὗτος ὅστις μετὰ τὴν ἐξορίαν τῆς μητρός του ἔμεινεν ἐν Λήμνῳ, κατέστη ἐπιφανής. Ἐξ αὐτοῦ δὲ κατάγεται τὸ ἐπίσημον γένος τῶν μουσικῶν, οἱ καλούμενοι Εὐνηΐδαι.
Ὁ Εὔνεος ἐνηλικιωθείς, ἐγένετο βασιλεὺς τῆς Λήμνου ἐκτὸς δὲ τῶν βασιλικῶν φροντίδων ἐνήργει καὶ ἐμπόριον μετὰ τῆς Τροίας καὶ Ἑλλάδος. Κατὰ δὲ τὸν Τρωϊκὸν πόλεμον ἦτο ἐν τούτοις λίαν εὔνους τῷ Ἀχιλλεῖ, ὡς ἐκ τῆς μετὰ τοῦ πατρὸς Ἰάσονος ὁμοεθνίας τοῦ Ἀχιλλέως, ἧς ἕνεκα οὗτος, ἐν ᾧ ἐπόρθησε τὴν Λέσβον καὶ ἄλλα χωρία, ἀπέσχε τῆς Λήμνου καὶ τῶν πλησίον νήσων.
Ὁ Εὔνεος ἀπέστειλεν ἐκ Λήμνου πολλὰ πλοῖα, φέροντα οἶνον εἰς τὸ παρὰ τὸ Ἴλιον στρατόπεδον τῶν Ἑλλήνων, ὡς μαρτυρεῖ ὁ Ὅμηρος.
Νῆες δ’ ἐκ Λήμνοιο παρέστασαν οἶνον ἄγουσαι
Πολλαί, τὰς προέηκεν ’Ἰησονίδης Εὔνηος.
Τὸν ῥ’ ἔτεχ’ Ὑψιπύλη ὑπ’ Ἰήσονι, ποιμένι λαῶν·
Χωρὶς δ’ Ἀτρείδῃς, Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ,
Δῶκεν Ἰησονίδης ἀγέμεν μέθυ, χίλια μέτρα
Ἔνθεν ἄρ’ οἰνίζοντο καρηκομόωντες Ἀχαιοί....
