Μετά τινα ὅμως χρόνον νέον συμβὰν ἐτάραξε τὴν Λῆμνον. Φθονερὸς καὶ προδότης ὀφθαλμὸς ἀνεκάλυψεν, ὅτι ὁ πρώην βασιλεὺς τῆς νήσου Θόας, τῆς Ὑψιπύλης ὁ ἀγαθὸς πατήρ, ὃν αἱ Λήμνιαι ἐνόμιζον συμφονευθέντα πρὸ πολλοῦ μετὰ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν τῆς νήσου, ἔζη διασωθεὶς καὶ ἀποκρυβεὶς ὑπὸ τῆς θυγατρός του.
Ἡ βασίλισσα προδότις τῶν ὑπηκόων της καὶ ἐπίορκος! Ἦτο ἀνήκουστον καὶ ἀφόρητον ἔγκλημα καθοσιώσεως. Ἅμα διελαλήθη ἡ ἀπιστία αὐτῆς τῆς Ὑψιπύλης, ἡ Λῆμνος συνεταράχθη ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον.
Νέα ἐπανάστασις ἐξερράγη πάραυτα. Μνησίκακοι, βλοσυραὶ καὶ ἄγριαι ἐξηγέρθησαν πάλιν αἱ Λήμνιαι. Βοὴ καὶ ἀλαλαγμὸς ἐπλήρουν τὴν νῆσον. Ἔδραμον στιφηδὸν εἰς ἀναζήτησιν τοῦ Θόαντος, ὅν, καὶ ἀνευροῦσαι, κατέσφαξαν ἀγρίως τὸν δυστυχῆ, διὰ νὰ συμπληρωθῇ οὕτω τῶν Λημνίων ἀνδρῶν ἡ προτελεσθεῖσα πανωλεθρία.
Ἀλλ’ ἡ ἐκδίκησις ἐμαίνετο ἔτι καὶ κατὰ τῆς προδότιδος βασιλίσσης. Ὅθεν ἅμα τῇ σφαγῇ τοῦ Θόαντος, αἱ ἐπαναστάτιδες Λήμνιαι ἐξεθρόνισαν τὴν Ὑψιπύλην.
Οὐδ’ εἰς τοῦτο ἐν τούτοις ἠρκέσθησαν. Ἀλλ’ ἐκδικούμεναι σκληρότερον ἢ θέλουσαι νὰ ὦσιν ἥσυχοι διαπαντὸς ἀπὸ τῆς πολυμηχάνου καὶ ἐπικινδύνου γυναικός, αἱ φοβεραὶ Λήμνιαι δὲν ἐφόνευσαν τὴν Ὑψιπύλην, ἀλλ’ ἐξεδίωξαν ἐκ τῆς νήσου καὶ ἐπώλησαν αὐτὴν εἰς πειρατάς!
Ὁ ἀστὴρ τῆς εὐτυχίας καὶ δόξης τῆς μεγάλης Λημνίας ἤρξατο ὠχριῶν ἐντεῦθεν. Μολοντοῦτο ὁ πολυκύμαντος αὐτῆς βίος δὲν ἔληξεν ἀκόμη. Θὰ τὴν ἐπανίδωμεν ἐν μέσῳ ἄλλων μεγάλων καὶ περιφήμων σκηνῶν καὶ συμβάντων.
Πόσον χρόνον ἔζησε παρὰ τοῖς πειραταῖς ἡ ἔκπτωτος καὶ ἐξόριστος τῆς Λήμνου βασίλισσα, δὲν γνωρίζομεν. Εἶνε δὲ μόνον γνωστόν, ὅτι οἱ πειραταὶ ἤγαγον αὐτὴν ἐπὶ τέλους εἰς Νεμέαν καὶ τήν ἐπώλησαν εἰς τὸν ἐκεῖ βασιλέα.
Οὕτω κατ’ ἰδιοτροπίαν καὶ εἰρωνείαν τῆς παραδόξου αὐτῆς εἱμαρμένης ἡ ὡραία καὶ πορφυρογέννητος βασίλισσα Ὑψιπύλη ἐξεπατρίσθη καὶ κατήντησεν εἰς ξένην γῆν δούλη!
Φρικτότερα δράματα συνέβαινον ἐν Θήβαις.
Ὁ δυστυχὴς βασιλεὺς Λάϊος, ἀπόγονος τοῦ Κάδμου, φοβούμνος, ὅτι, κατά τινα χρησμόν, ἤθελε φονευθῆ ὑπὸ τοῦ υἱοῦ αὑτοῦ,
