Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1890 - 309.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
309

Δεινὴ ἔρις ἐπῆλθε τότε μεταξὺ τῶν θεῶν, ποθοῦντες ἑκάστου νὰ λάβῃ τὴν Ἀφροδίτην, ὡς γυναῖκα. Ἐπὶ τέλους δὲ συνεβιβάσθησαν καὶ καθησύχασαν, ἀφοῦ ἔδωκαν αὐτὴν εἰς τὸν χωλόν, δυσειδέστατον καὶ βάναυσον Ἥφαιστον, υἱὸν τῆς Ἤρας, πιθανῶς δὲ καὶ τοῦ Διός.

Τοιοῦτος ὅμως γελοῖος γάμος δὲν ἠδύνατο νὰ ἔχῃ ἁρμονίαν καὶ ἀγάπην. Διὰ τοῦτο ἡ Ἀφροδίτη, ἀδιαφοροῦσα περὶ τῆς συζυγικῆς πίστεως, ἠγάπησε τὸν Ἄρην. Ὁ ἔρως αὐτός, ἔρως νεότητος θείας, σφριγώσης καὶ τρελλῆς, βαθμηδὸν κατέστη τολμηρὸς καὶ ἀπρόσεκτος· ὁ δὲ πανοῦργος Ἥφαιστος, μαθὼν τὴν ἀπιστίαν τῆς συζύγου του, ἐχάλκευσε περίεργον ἐκδίκησιν. Ἔστησεν εἰς τὴν κλίνην των τοὺς περιλαλήτους ἀρρήκτους καὶ ἀλύτους, ἀλλ’ ἀφανεῖς, δεσμούς, ἀπεκοίμισε τὸν ὑπηρέτην τοῦ Ἄρεως Ἀλεκτρυόνα, φρουροῦντα εἰς τὴν θύραν καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὸ χαλκεῖόν του. Ὁ Ἥλιος, φίλος τοῦ Ἡφαίστου καὶ σκοπιὰν ἔχων, εἶδε καὶ εἰδοποίησεν αὐτόν, ὅτι ὁ Ἄρης ἦλθε παρὰ τῇ συζύγῳ του. Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἄρης καὶ ἡ Ἀφροδίτη, φιλότητι μιγνύμενοι, περιεπλάκησαν καὶ ἐδεσμεύθησαν εἰς τὴν στηθεῖσαν ἄλυτον καὶ ἄρρηκτον τῶν δεσμῶν παγίδα. Ὁ δὲ Ἥφαιστος ἀγρίως χολωθείς, ἐκάλεσεν ἐκεῖ ὅλως τοὺς θεοὺς πρὸς πίστωσιν τοῦ συμβάντος καὶ χλεύην τῶν ἐραστῶν, πικρότατα παραπονούμενος.

Ὧς ἔφαθ’ οἱ δ’ ἀγέροντο θεοὶ ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ.
Ἦλθε Ποσειδάων γαιήοχος, ἦλθ’ ἐριούνης
Ἑρμείας, ἦλθεν δὲ ἄναξ ἑκάεργος Ἀπόλλων·
Θηλύτεραι δὲ θεαὶ μένον αἰδοῖ οἴκοι ἑκάστη.
Ἔσταν δ’ ἐν προθύροισι θεοί, δωτῆρες ἑάων·
Ἄσβεστος δ’ ἄρ’ ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσιν
Τέχνας εἰσορόωσι πολύφρονος Ἡφαίστοιο.....

Καὶ ἔλυσε μὲν τοὺς ἐραστὰς ὁ Ἥφαιστος, παρακλήσει τοῦ Ποσειδῶνος, πλὴν ἐκεῖνοι ἐξῆλθον ἐκ τῆς σκηνῆς, ἀμφότεροι καταπόρφυροι ἐξ αἰσχύνης καὶ ὀργῆς, ὡς ἐκ τῆς ὁποίας ὁ Ἄρης ἀποδίδων τὸ συμβὰν εἰς τὴν ἀπροσεξίαν τοῦ ὑπηρέτου του Ἀλεκτρυόνος, μετεμόρφωσεν αὐτὸν εἰς τὸ ὁμώνυμον πτηνόν. Διὰ τοῦτο δ’ ἔκτοτε ὁ Ἀλεκτρυὼν κατὰ πᾶσαν αὐγήν, ἐνθυμούμενος τὸ συμβὰν ἐκεῖνο, φωνάζει διὰ νὰ εἰδοποιήση τὸν κύριόν του, ὅτι πλησιάζει ν’ ἀνατείλῃ ὁ Ἥλιος!

Φυσικῷ τῷ λόγῳ ὅμως ἡ Ἀφροδίτη ἦτο πολὺ νευρικὴ καὶ δεινῶς ἐξωργίζετο ἐκ παντὸς ὅ,τι ὑπεμίμνησκε τὴν εἰρημένην διαπόμπευσιν αὐτῆς.

Αἱ Λήμνιαι τότε περιεφρόνησαν καὶ ἀπεστράφησαν τὴν Ἀφρο-