τῆς συνδρομῆς των τὸν Δαμαλᾶν, καὶ ἡ νευρικὴ κατανάλωσις, ὡς ἀναγκαία συνέπεια, ὡδήγησε τὸν καλλιτέχνην εἰς τὴν ἐπιζήτησιν τῆς ἐπισφαλοῦς καὶ δολοφόνου διεγέρσεως τῆς μορφίνης, ἥτις κατέφερε κατ’ αὐτοῦ τὸ ὕστατον καὶ καίριον πλῆγμα.
Ὅλη ἡ βιωτικὴ ἱστορία του Ἀριστείδου Δαμαλᾶ, ὡς ἀνθρώπου τοῦ κόσμου καὶ ὡς καλλιτέχνου συγκεντροῦται εἰς ὀλίγας λέξεις. Εἰς τὸν βωμὸν τῆς Τέχνης συνεισήνεγκε πᾶν ὅ,τι ἡ φύσις, τὸ γένος καὶ ἡ ἀνατροφὴ τῷ ἐδώρησε, κενώσας σταγόνα πρὸς σταγόνα τὸ αἷμά του πρὸ αἱμοδιψοῦς Θυμέλης!
- (Ἐν Πειραιεῖ)
Π. Κ. Ἀποστολίδης
Κρυφά, κρυφά· νύχτα βαθειά, καὶ μαύρη σὰν τὸν ᾄδη,
Σὲ μνῆμα, νόθοι, ῥίψετε τῆς Μάνας σας τὸ σῶμα,
Τὴν Μάνα ποῦ σκοτώνετε.... ἀπάνω του σημάδι
Βάλτε τὸ Βουλευτήριο καὶ τὸν καιρό σας… χῶμα·
Μ’ ἐφημερίδες στρωστέ το γεμάταις μυρολόγια
Γεμίστε το μὲ θούρια τοῦ δρόμου… καὶ μὲ λόγια.
Κάντε συλλαλητήριο εἰς τὸ μικρό της μνῆμα,
Ῥήτορες ν’ ἀναβαίνουνε σημερινοὶ ’ς τὸ βῆμα..
Βάλτε τὸ μητροκτόνο σας, ἀντὶ σταυρό, μαχαῖρι
Καὶ γράψτε μὲ τὸ ἄκοφτο τοῦ Γορτυνίου χέρι·
«Ἐδῶ γιὰ πάντα ἡ Ἑλλὰς ἁπλώνει τὸ κορμί της
Τὸν Ἀχιλλέα γράφτηκε νὰ θάψῃ ὁ Θερσίτης!»
Ἀχιλλεὺς Παράσχος
