Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
224
ἐπιπροστίθησιν ἐκεῖνος ἐν τῇ ἁγνότητι αὐτοῦ, οἱονεὶ τὸ πρῶτον ἀναγνωρίζων τὴν δύναμιν τοῦ πτερωτοῦ θεοῦ καὶ νομίζεις ὅτι εἶνε ἀπήχησις τοῦ συναισθήματος τοῦ κατέχοντος τὸν νεανίσκον τῆς νησιωτικῆς ἀφηγήσεως, ὅστις ἀργὰ ἐνόησεν ἑαυτὸν μεταβαλλόμενον, δεσμευόμενον ὑπὸ τῶν θελγήτρων τῆς ποιμενίδος.
*
Ἡ ὅλη παράδοσις, φίλτατε κ. Σκόκε, τὸ εἰδυλλιακὸν αὐτῆς καὶ ἡ ὁμοιότης πρὸς τὰς παλαιὰς τοιαύτης φύσεως ἀφηγήσεις, ἰδίᾳ δὲ τὸ ἀρχαϊκὸν τοῦ ἐν αὐτῇ περισῳζομένου ὀνόματος, παρώρμησάν με νὰ πέμψω ὑμῖν ταύτην πρὸ πολλοῦ παρ’ ἐμοὶ κατακειμένην, ἵνα, ἐὰν κριθῇ καλόν, διασωθῇ ἀπὸ τῆς καταστροφῆς τοῦ ἀντιπαρερχομένου χρόνου.
- Ἐν Πειραιεῖ τῇ 10 Αὐγούστου 1889.
Ἰακ. Χ. Δραγάτσης.
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
ΕΙΣ ΕΡΩΤΑ ΓΕΓΛΥΜΕΝΟΝ
ΕΠΙ ΚΡΗΝΗΣ
Γιατί, τεχνίτη, ἔκαμες
τὸν Ἔρωτα ’ς τὴ βρύση;
Μήπως ’μπορεῖ τέτοια φωτιὰ
κάθε νερὸ νὰ σβύσῃ;
[1883]
Τσ. Κ.
