ΙΣ ἐκ τῶν ἑλλήνων δὲν γνωρίζει τὸ ὄνομα καὶ τίς δὲν κατεκηλήθη ἐκ τῶν ποιήσεων τοῦ Ἀριστοτέλους Βαλαωρίτου, ὅςτις ὑπῆρξεν ἀναντιρρήτως ὁ συμπαθέστερος, γνησιώτερος καὶ ἐνθουσιωδέστερος τῶν ποιητῶν τῆς ἀναγεννηθείσης Ἑλλάδος;
Ὁ Ἀριστοτέλης Βαλαωρίτης ἐγεννήθη τῇ 2 Αὐγούστου τοῦ 1824 ἐν Λευκάδι ἐξ ἀρχαίας καὶ ἐπιφανοῦς οἰκογενείας καταγομένης ἐκ Βαλαώρας τῆς Ἠπείρου ἐγγὺς τῆς Ἄρτης, ἧς οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι ἦσαν ἐγγεγραμμένοι ἐν τῇ «Χρυσῇ Βίβλῳ» τῶν εὐγενῶν ὑπὸ τῆς Ἑνετικῆς Δημοκρατίας. Ὁ πατὴρ αὐτοῦ Ἰωάννης Βαλαωρίτης ἀνῆλθεν εἰς ὕψιστα ἀξιώματα ἐν Λευκάδι διατελούσῃ ὑπὸ τὴν ἀγγλικὴν προστασίαν, ἐκλεγεὶς πολλάκις ἀντιπρόσωπος τοῦ λαοῦ καὶ γερουσιαστής. Ὁ Ἀριστοτέλης Βαλαωρίτης εἶδε τὸ φῶς ἐν μέσῳ τῶν φλογῶν καὶ τῶν παιάνων τῆς ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως καὶ ἐλικνίσθη βαυκαλισθεὶς ὑπὸ τῶν ἠπειρωτικῶν ᾀσμάτων, τῶν πλήρων ἐλεγειακοῦ πάθους, δραματικότητος καὶ πατριωτικοῦ πυρετοῦ, καὶ ἐνωτισθεὶς τῶν ὡραίων ἐκείνων παραδόσεων, εἰς ἃς ὀφείλει ὁ ποιητὴς τὴν πρώϊμον ἐκδηλωθεῖσαν ῥωμαντικὴν αὐτοῦ φύσιν. Ἐσπούδασεν ἐν ἀρχῇ φοιτήσας εἰς τὴν Ἀκαδημίαν τῆς Κερκύρας, βραδύτερον δὲ ἐν Γενεύῃ τῆς Ἐλβετίας τυχὼν δύο πτυχίων, τῆς φιλολογίας καὶ τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶν. Ἀπὸ Γενεύης εἶτα μετέβη εἰς Παρισίους, ἐγγραφεὶς ἐν τῇ αὐτόθι Νομικῇ Σχολῇ. Ἀλλ’ ἕνεκεν τοῦ ἀπροςφόρου κλίματος διὰ τὴν ἀσθενῆ αὐτοῦ κρᾶσιν ἠναγκάσθη νὰ μεταβῇ τῷ 1846 εἰς Πίζαν τῆς Ἰταλίας, ἔνθα μετὰ τριετεῖς σπουδὰς ἀνηγορεύθη διδάκτωρ τῆς Νομικῆς. Ἀλλ’ ἡ ζωηρὰ καὶ ἀτίθασσος ποιητικὴ φαντασία τοῦ Βαλαωρίτου οὐδαμῶς συνεβιβάζοντο πρὸς τὰς σοβαρὰς ἐπιστημονικὰς μελέτας, ὧν, καίπερ κάλλιστα πρὸς αὐτὰς κατηρτισμένος, ἐδέησε ν’ ἀπόσχῃ. Ὁ Βαλαωρίτης εἵμαρτο νὰ γεννηθῇ ποιητής, νὰ ζήσῃ, νὰ δράσῃ, νὰ μεγαλουγήσῃ ὡς ποιη-
