Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΕΜΜΕΤΡΟΣ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ
ΑΝΔΡΕΟΥ ΜΙΑΟΥΛΗ
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΑΥΤΟΥ
ΤΕΛΕΣΘΕΝΤΑ ΕΝ ΕΡΜΟΥΠΟΛΕΙ
ΠΑΡΟΥΣΙᾼ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Τῌ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1889
ΚΑΤῺ τὸν πέπλον ρίξετε κι’ ὁ ναύαρχος προσμένει
τὴ γαλανή του θάλασσα νὰ τήνε χαιρετίσῃ.
Ἑξῆντα χρόνια ’πέρασαν ποῦ εἶναι χωρισμένοι
κ’ ἔχει πολλὰ νὰ τῆς εἰπῇ, πολλὰ νὰ τὴ ῥωτήσῃ.
Γιατὶ δὲν εἶναι μάρμαρο αὐτὸ ποῦ τὴν κυττάζει·
ὅποιος ’ς τὴν ἅγια τὴ στιγμὴ ποῦ μᾶς περικυκλόνει
δὲν βλέπει τὸ μυστήρια καὶ δὲν ἀνατριχιάζει,
αὐτὸς εἶν’ ἀπὸ μάρμαρο, αὐτὸς εἶν’ ἀπὸ χιόνι!
Γιατί ’ς τὰ πίσω, Ναύαρχε, ὁ λογισμὸς γυρίζει
ἀφ’ τὴ στιγμὴ ποῦ ἀντίκρυσε τὸ βλέμμα σου τὸ κῦμα;
ποιὸ βογκητὸ παράξενο τριγύρω μου βοΰζει;
γιατί ’σκοτείνιασε παντοῦ κ’ ἔγειν’ ὁ κόσμος μνῆμα;
Γιατί τὸ μισοφέγγαρο αἱματωμένο ἐφάνη
κ’ ἐπάνω ’ς τὴν πατρίδα μας, τὴν ἁλυσοδεμένη,
’σἀν μαύρη ἀράχνῃ ἡ Τουρκιὰ τὸ αἷμα της βυζάνει
κ’ ἐκείνη στρέφει ’ςτὸ Θεὸ ’ματιὰ μισοσβυσμένη;
