μόμενος κτήματα, ἔχοντα ἔκτασιν μεγαλῃτέραν τοῦ κράτους τοῦ ὁποίου ἄρχει ἡ βασίλισσα Βικτωρία.
Εἰς Buenos Ayres δὲν συνέβη ποτὲ ἡ μετὰ τῶν ἰθαγενῶν ἐπιμιξία, ἥτις τοσοῦτον πολυειδῶς καὶ πολυτρόπως ἐπέδρασεν εἰς τὴν τύχην τῆς βορείου Ἀμερικῆς. Οἱ ἰθαγενεῖς τῆς μεσημβρινῆς ἐκείνης χώρας δὲν ἠθέλησαν ποτὲ νὰ ἐργασθῶσι καὶ καταφυγόντες εἰς τας ἀχανεῖς κλιτύας τῶν Κορδελλιέρων, ἔζων ἐκεῖ ἀπὸ λῃστείας καὶ ἄλλης κακουργίας. Ὅθεν ἐδέησε νὰ ἀποπεμφθῶσι διὰ πάσης βίας ἐπέκεινα τῆς οὐρανομήκους ἐκείνης ὀρεινῆς σειρᾶς.
Ἡ δημοκρατία τοῦ Buenos Ayres ἔχει πληθυσμὸν ἴσον σχεδὸν τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἑλλάδος, ἤτοι 2,500,000 περίπου ψυχῶν. Ἀλλ’ ἡ πρωτεύουσα ἀριθμεῖ 500,000 κατοίκων, ἁπάντων πλουσιωτάτων. Ἐκεῖ ἡ Patti συνέλεξε θησαυροὺς, ὅσους δὲν ἀπεταμίευσεν οὔτε εἰς τὴν Βόρειον Ἀμερικὴν, οὔτε ἀλλοῦ που τῆς Εὐρώπης. Ἐκεῖ οἱ ἄνδρες εἶναι γενναῖοι καὶ ἐπιτηδειότατοι σκοπευταί, φέροντες μεθ’ ἑαυτῶν ῥεβόλβερ ἕτοιμον νὰ παράσχῃ ἀναμφισβήτητον τούτου ἀπόδειξιν. Ἀλλ’ ἐπιλήψει μοι ὁ χῶρος καὶ ὁ χρόνος ἵνα διηγηθῶ πάντα τὰ θαυμάσια ὅσα παρ’ αὐτῶν ἐδιδάχθην. Καὶ ἔπειτα μετ’ οὗ πολὺ ἐδέησε νὰ μεταβῶ εἰς ἑτέραν ἀτμάμαξαν. Ἐκεῖ εὗρον δύο κυρίους. Ὁ εἷς ἐξ αὐτῶν εἶχεν ὄψιν ὁπωςοῦν μέλαιναν καὶ σχεδὸν ἀγρίαν· μύστακα μακρὸν καὶ βελονοειδῶς συνεστριμμένον· ἐνταυτῷ ὅμως κατ’ εὐτυχίαν ὄρεξιν βουλιμιώδη, ὡς ἐκ τῆς ὁποίας διέτριβε τὸ πλεῖστον τοῦ χρόνου τρώγων καὶ πίνων ἐν τῷ ἑστιατορίῳ τοῦ συρμοῦ. Ὁ δὲ ἕτερος ἦτο νέος χαριτωμένος ὅςτις, καθ’ ὅλον τὸ διάστημα τῆς συνοδοιπορίας ἡμῶν, ἐφέρθη πρὸς ἐμὲ τολμῶ εἰπεῖν μετὰ στοργῆς. Τὸ παραδοξότερον εἶναι ὅτι ἦτο Ἄγγλος καὶ εἶναι πασίγνωστον ὁπόσον οἱ Ἄγγλοι δυςκόλως οἰκειοῦνται. Εἰς τὰς πολλὰς ἐν τούτοις ἀνὰ τὸν κόσμον περιπλανήσεις μου μὲ συνέβη πλέον ἢ ἅπαξ νὰ πεισθῶ ὅτι ὁ κανὼν οὗτος δὲν εἶναι ἄνευ ἐξαι-
