Γαμπρέ μου ὄντες γεννήθηκες
ὁ ἥλιος ἐκατέβη
καὶ σού ’δωκε τὴν ὠμορφιὰ
καὶ πίσω πάλι ἀνέβη.
Κατόπιν δὲ ὁ γαμβρὸς ἐπέβη ἡμιόνου, ἠκολούθησαν δὲ αὐτὸν αἱ γυναῖκες, ψάλλουσαι γαμικὰ ᾄσματα, τὰ βιολιὰ, καὶ οἱ ἄνδρες ἔνοπλοι, ἐπιβαίνοντες ἐπίσης οἱ πλεῖστοι ἡμιόνων. Ἡ πομπὴ τοῦ γάμου, τὸ ὀψίκιον, διῆλθε ἐπιδεικτικῶς τὰς ὀδοὺς καὶ ἔστη πρὸ τοῦ οἴκου τῆς νύμφης, ὅπου ὁ πενθερὸς μετὰ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ ὑπεδέξαντο τοὺς συμπεθέρους ἐν μέσῳ ἀπαύστων πυροβολισμῶν. Ὁ γαμβρὸς, καταβὰς ἀπὸ τοῦ ἡμιόνου, ἔστη πρὸ τῆς θύρας, ἐδέχθη ἀπὸ τῶν συγγενῶν τῆς νύμφης δῶρα ἐπὶ τῶν ὤμων — συνήθως μετάξινα μανδύλια — καὶ ῥαπίσματα ἐλαφρὰ ἐπὶ τῶν παρειῶν, ἐπλήρωσεν εἰς τὸν πενθερὸν μέχρι λεπτοῦ τὴν συμπεφωνημένην τῆς νύμφης τιμὴν καὶ ἔπειτα ἀφέθη αὐτῷ ἐλευθέρα ἡ εἴσοδος εἰς τὴν οἰκίαν, ἔνθα εὗρε τὴν νύμφην κεκοσμημένην λαμπρῶς, καμαρώνουσαν, ἤτοι νεύουσαν χαμαὶ, καὶ ἔχουσαν περὶ αὐτὴν γυναῖκας συγγενεῖς, αἵτινες ἐπετέλουν παρ’ αὐτῇ ἔργα ἀμφιπόλων καὶ θεραπαινίδων. Τὸ πλῆθος τότε τῶν συγγενῶν καὶ τῶν προσκεκλημένων τοῦ γαμβροῦ εἰσώρμησαν ἀθρόοι εἰς τὴν οἰκίαν, κενὴν σκευῶν καὶ ἐπίπλων. Ἔθιμον περίεργον ἐπιτρέπει εἰς τοὺς συνοδοὺς τοῦ γαμβροῦ τὴν ἁρπαγὴν σκευῶν καὶ ἐπίπλων ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πενθεροῦ. Οἱ τοιοῦτοι δὲ κλέπτοντες λαμβάνουσι τὴν ἀγαθὴν τύχην ὑπὲρ τοῦ γαμβροῦ, ἀλλ’ οἱ ἀνακαλυπτόμενοι ὑπὸ τῶν συγγενῶν τῆς νύμφης μουντσουρώνονται. Τέλος μετὰ προσρήσεις τινας καὶ χαριεντισμοὺς ἡ νύμφη ἀπήχθη ἐν μέσῳ ὀλοφυρμῶν τῶν οἰκείων, ἐτέθη ἐπὶ ἡμιόνου καὶ ὡδηγήθη μετὰ τῆς αὐτῆς παρατάξεως εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ γαμβροῦ, ἀφ’ οὗ οὗτος ἔδωκε γενναῖα χρηματικὰ δῶρα εἰς τοὺς συγγενεῖς τῆς νύμφης, ὅσοι δικαιώματι ἐκράτησαν τοῦ ἡμιόνου του τὸν χαλινόν. Ἐν Μάνῃ ἡμιόνους μεταχειρίζονται ἀντὶ τῶν ἵππων, ἐπειδὴ ἵπποι ἐκεῖ δὲν ὑπάρχουσιν. Ἀναγκαῖον δὲ ἐνταῦθα νὰ σημειώσω καὶ ἕτερον ἀξιοπαρατήρητον ἔθιμον, ὅτι ὁ γαμβρὸς πρώτην φορὰν ἀπὸ τῆς τελέσεως τοῦ ἀρραβῶνος εἶδεν ἐκ νέου τὴν μνηστὴν καὶ σύζυγον. Ἡ μνηστὴ κρύπτεται ἐπιμελῶς ἀπὸ τοῦ μνηστῆρος, τὴν αὐτὴν δὲ καὶ μετὰ τὸ στεφάνωμα τηρῶν
