Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
Γ. Μαρτινέλης
ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ
ΥΠΟ
Γ. ΜΑΡΤΙΝΕΛΗ
’Σ τοῦ κόσμου τὴν πλάνη
τιμαὶς δὲν ζηλεύω·
τὸ μέλλον γυρεύω
’ς τὸ μέλλον πετῶ.
Θερμότερη ἀγάπη
μ’ ἐμάγευσεν ἄλλη·
τ’ ἁγνά σου τὰ κάλλη,
ὦ Δόξα, ποθῶ.
Πολλοὶ τὰ κρυφά σου
φτερὰ δὲν θωροῦνε,
κ’ ἐμπρός σου πηδοῦνε
γεμάτοι χαρά·
ἀλλ’ ἅμα πετάξῃς
ὀλίγοι σὲ φθάνουν·
ὢ πόσοι σὲ χάνουν
πρὶν φθάσῃς ’ψηλά!
Κ’ ἐγώ, πού ’ς τὴ νειώτη
πολὺ σ’ ἀγαποῦσα,
’ψηλὰ σ’ ἐθωροῦσα
μ’ ἐλπίδα θερμή.
Ἀλλ’ ἅμα κι’ ἀκούσθη
τὸ πρῶτο μου ᾆσμα,
τοῦ φθόνου τὸ φάσμα
ἐβγῆκε μ’ ὀργή.
