Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1889 - 169.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
169

ὀφείλει ἀπὸ τοῦδε νὰ λάβῃ ὑπὸ σοβαρὰν ἔποψιν τὸ ζήτημα, διευκολύνουσα κατὰ πάντα τρόπον τὴν ἐργασίαν εἰς τὴν γυναῖκα. Ἡ ὀργάνωσις τῆς νέας κοινωνικῆς τάξεως, ἣν ἡ ἐπιστήμη ἀπεκδέχεται πρωτίστως ἀπὸ τῆς πολιτείας, δὲν δύναται νὰ ἐπιτευχθῇ ἐντελῶς, ἂν μὴ ἡ ὀργάνωσις αὕτη τελεσθῇ ἐν πνεύματι ἰσότητος, ἐλευθερίας, δικαιοσύνης καὶ αὐτονομίας, κατὰ πρῶτον δὲ λόγον ἐν ταῖς σχέσεσι μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικός. Παρά τισι τῶν πεπολιτισμένων κοινωνιῶν ἡ γυνὴ δὲν εἶνε πλέον ἄχρηστον, δαπανηρὸν μόνον μέλος τῆς κοινωνίας, ἄλλα παράγων χρησιμώτατος καὶ οἰκονομικώτατος· δὲν ὑπηρετεῖ μόνον τὰ καθολικὰ συμφέροντα ἐν τῇ ἀστικῇ κοινωνίᾳ, ἐν τῷ ἰδιωτικῷ βίῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ δημοσίῳ. Οὕτω πανταχοῦ σχεδὸν τῆς Εὐρώπης καὶ Ἀμερικῆς αἱ γυναῖκες δὲν ὑπηρετοῦσι μόνον ὡς διδασκάλισσαι τοῦ ὁμογενοῦς αὐταῖς φύλου, ἄλλα καὶ ἐν ἄλλοις δημοσίοις γραφείοις, ἰδίᾳ δὲ τοῖς ταχυδρομικοῖς καὶ τοῖς τηλεγραφικοῖς. Ἀλλὰ πολλὰ ἔτι ὑπολείπονται διὰ τὸ μέλλον. Ἡ δὲ νεωτέρα πολιτεία, ἥτις δὲν ἀπορρέει ἀπὸ τῶν ἐνστίκτων τῆς βίας καὶ τῆς κατακτήσεως, ἀλλὰ προσπαθεῖ νὰ ἐρείδηται ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης, τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς ἀληθείας, δὲν θέλει θᾶττον ἢ βράδιον παραμελήσει τὴν οἰκονομικὴν σημασίαν τῆς γυναικὸς ἐν τῷ κοινωνικῷ ὀργανισμῷ, παρέχουσα τὰ προσήκοντα δίκαια, δι’ ὧν οὐ σμικρὸν θέλει συντελεσθῇ τὸ οἰκονομικὸν ἰσοζύγιον τῆς κοινωνίας.

Ὡς συντελεστὴς καὶ παράγων ἐν τῇ ἐργασία ἡ γυνὴ ἔχει ἀρετάς, ὧν πολλάκις στερεῖται ὁ ἀνήρ. Κέκτηται ἀκρίβειαν, τάξιν, ἔχει ἀφοσίωσιν πρὸς τὸ καθῆκόν της ἀπαράμιλλον, ἀνυψουμένη δ’ ἐν τῇ κοινωνίᾳ καὶ ἐκτιμωμένη προσηκόντως διὰ τῆς ἐργασίας, οὐδεμία ἀμφιβολία ὅτι θέλει ἀποδείξει ἀρετάς, ἀφανεῖς τάξεις καὶ λανθανούσας. Διότι ἡ ἐργασία δὲν εἶνε ὁ κατηραμένος κλῆρος τῆς ἀνθρωπότητος, ὁ ἀπαίσιος καρπὸς τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, ἀλλὰ τοὐναντίον ἡ ἠθοποιὸς ἐκείνη δύναμις, ἡ ἀναβιβάζουσα τὸν ἄνθρωπον εἰς τὰς εὐγενεστάτας καὶ ὑψηλοτάτας κορυφὰς τῆς κοινωνίας. Ἡ ἐργασία δὲν καταρρίπτει τὸν ἄνθρωπον, οὐδ’ ἐξευτελίζει· τοὐναντίον ἀνυψοῖ αὐτὸν καὶ ἐξευγενίζει. Ἐν τῷ περὶ ὑπάρξεως ἀγῶνι ἡ ἐργασία εἶνε τὸ μέσον, δι’ οὗ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ ὑποτελοῦς τῇ φύσει ὄντος, κατισχύει αὐτῆς, καθίστησι δ’ αὐτὴν ὄργανον τῶν σκοπῶν του καὶ τῆς ἠθικότητός του. Ἡ ἐργασία θέλει ἠθικοποιήσει καὶ ἐξυψώσει εὴν γυναῖκα.

Αἱ σκέψείς αὗται μὲ περιάγουσιν εἴς τινα στενόχωρον ἀμηχανίαν, ὅτε διαλογίζομαι εἰς ὁποίαν ταπεινὴν θέσιν διατελεῖ ἡ γυνὴ ἐν Ἑλλάδι, ἐστερημένη ὑπὸ πᾶσαν ἔννοιαν τῶν δικαίων