σεως καὶ γνώμης. Ἀλλ’ ἡ βαθυτέρα ἀνάλυσις καὶ ἐξέτασις τοῦ φαινομένου τούτου θέλει ἀποδείξει, ὅτι τοῦτο προῆλθεν ἐκ τοῦ πλημμελοῦς μέχρι τοῦδε κοινωνικοῦ ὀργανισμοῦ, ἐκ τῶν ἐπὶ τῆς ἀδικίας καὶ τῆς ἀνισότητος βασιζομένων σχέσεων ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ἐκ τῆς ὑποτελείας τῆς δευτέρας εἰς τὸν πρῶτον, ἣν καθιέρωσαν, ὡς μὴ ὤφελεν, ἀπὸ πολλῶν αἰώνων καὶ οἱ θρησκευτικοὶ καὶ οἱ πολιτικοὶ κώδικες τῶν λαῶν. Ἐντεῦθεν αἱ σπασμωδικαὶ σήμερον ἐνέργειαι τῆς γυναικὸς μὴ δισταζούσης νὰ διατυπώσῃ τὰς τολμηροτάτας τῶν ἀξιώσεων ὑπὲρ ἑαυτῆς, καθισταμένης ἑπομένως πολεμίας τοῦ λειτουργοῦντος κοινωνικοῦ συστήματος, τοῦ ὁποίου ζητεῖ την καταστροφήν, ἀδιαφοροῦσα περὶ τοῦ διαδεχθησομένου. Ἡ ἱστορία διδάσκει δυστυχῶς, ὅτι αἱ ἐπὶ αἰῶνας λειτουργήσασαι μεγάλαι κοινωνικαὶ ἀδικίαι προὐκάλεσαν τὰς τολμηροτάτας ἀντιδράσεις. Τὸ μέχρι τῆς σήμερον κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον λειτουργοῦν κοινωνικὸν σύστημα θεωρεῖ τὴν γυναῖκα ἥττονα τοῦ ἀνδρός, ἑπομένως ἐστερημένην τῆς ἠθικῆς αὐτοῦ προσωπικότητος καὶ εὐγενείας. Ἐκτεθηλυμένος ἀνὴρ εἶνε μία τῶν δεινοτάτων ὕβρεων, τῶν κατ’ αὐτοῦ ἀπευθυνομένων. Ἐν χρόνοις δὲ ἐπαναστατικοῦ πυρετοῦ καὶ κοινωνικῆς ζυμώσεως, ὁποῖοι οἱ σημερινοί, ἡ γυνὴ διεκδικοῦσα τὰ ἑαυτῆς δίκαια, ἀπὸ τῆς ταπεινῆς θέσεως, εἰς ἣν διατελεῖ, δὲν θέλει δυνηθῆ νὰ σκεφθῇ κρεῖττον καὶ ὡριμώτερον, ἢ πνέουσα μένεα κατὰ τῆς κοινωνικῆς τάξεως, τῆς τέως κρατούσης ἐν τῇ ἱστορίᾳ, ἧς φρονεῖ ὅτι διετέλεσεν οἰκτρὸν θῦμα. Ἐν ταῖς στιγμαῖς τοῦ ἐπαναστατικοῦ αὐτοῦ πυρετοῦ ἐπανισταμένος ὁ δοῦλος, δὲν διστάζει ν’ ἀπαρνηθῇ τὰ πάντα, τὸν Θεὸν, τὴν πατρίδα, τὴν οἰκογένειαν, τὰ κοινότερα τῶν καθηκόντων του, ἀπέναντι τοῦ νέου εἰδώλου τῆς ἀπολύτου χειραφεσίας, το ὁποῖον οἰστρηλατεῖ αὐτὸν καὶ ἐμπνέει τὰ παραβολώτατα τῶν σχεδίων. Μετὰ αἰῶνας κοινωνικῆς ὑποτελείας ἡ γυνὴ περιέστη σήμερον εἰς τοιαύτην κατάστασιν. Ἀλλ’ ὅτε παρέλθωσιν αἱ ἡμέραι τοῦ πυρετοῦ, καὶ ἀνατείλωσιν ἡμέραι ἐξετάσεως καὶ ἐμβριθοῦς λογικότητος, ἡ γυνὴ θέλει κατανοήσει ἑαυτὴν κρεῖττον ὑπὸ τὴν ἀληθῆ καὶ λογικὴν αὐτῆς σημασίαν ἐν τῇ κοινωνίᾳ, οὕτω δὲ θὰ διεκδικήσῃ τὰ προσήκοντα αὐτῇ δίκαια, ἅτινα δὲν θέλει διστάσει ν’ ἀναγνωρίσῃ αὐτῇ καὶ χορηγήσῃ οἱονδήποτε κοινωνικὸν καὶ πολιτικὸν καθεστώς.
Ὡς ἓν τῶν μεγίστων αὐτῆς δικαιωμάτων θέλει ἀναγνωρισθῇ τότε τὸ δίκαιον τῆς ἐργασίας, δι’ οὗ θέλει οὐκ ὀλίγον ἐπιτευχθῆ τὸ οἰκονομικὸν ἰσοζύγιον τῆς νεωτέρας βιομηχανικῆς κοινωνίας, τῆς ἐπὶ τῆς ἐργασίας κατ’ ἐξοχὴν βασιζομένης. Ἡ πολιτεία
