.jpg)
Ἐμμ. Δ. ῬοΐδηςΠροσ ἀποφυγὴν παρανοήσεων πρέπει πρὸ παντὸς ἄλλου νὰ εἰδοποιήσωμεν τὸν ἀναγνώστην ὅτι, ὁμιλοῦντες περὶ τῆς τιμῆς τῶν γυναικῶν, δὲν μεταχειριζόμεθα τὴν λέξιν καθ’ ἣν ἔχει σημασίαν ὅταν λέγωμεν ἡ τιμὴ τῶν ζαχάρεων, τῶν σιτηρῶν ἢ καὶ τῶν ψήφων ἐν Ὕδρᾳ ἢ Ἑρμουπόλει. Ἀληθὲς εἶναι ὅτι εἰς μεγαλοπόλεις τινὰς τῆς Εὐρώπης καὶ ἰδίως ἐν Βιέννῃ καὶ Παρισίοις ἡ λέξις εἶναι εὔχρηστος καὶ ἐν τοιαύτῃ σημασίᾳ, προκειμένου περὶ τῆς ἀγοραίας τιμῆς τάξεώς τινος γυναικῶν θεωρουμένων ὡς ἐμπορευμάτων. Ἐνταῦθα ὅμως δὲν πρόκειται περὶ τούτου, ἀλλὰ μόνον περὶ τῆς τιμῆς ἐκείνης, ἣν θεωρεῖται ὅτι ἔχασεν ἀνεπιπτρεπτεὶ πᾶσα κόρη ἢ δέσποινα, ἥτις παρέχει εἰς ἄνδρα ἄνευ προηγουμένης στεφανηφορίας ἢ ἄλλον πλὴν τοῦ συστεφανωθέντος τὴν ἡδυτάτην τῶν ἐπὶ γῆς ἀπολαύσεων. Πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ ἀσυμβιβάστου τῆς τοιαύτης παροχῆς πρὸς τὴν θρησκείαν, τὴν ἠθικὴν καὶ τὸ συμφέρον τῆς κοινωνίας ἐγράφησαν παρὰ σοβαρῶν ἀνθρώπων πολλοὶ καὶ ὀγκώδεις τόμοι, οὐδέποτε ὅμως ἔλειψαν καὶ ἄλλα ἐξίσου σπουδαῖοι, Πλάτωνες, Φουριέροι, Χρύσιπποι, Σαινσίμωνες καὶ Λυκοῦργοι, κηρύττοντες πρόληψιν ἀναξίαν λογικῶν ὄντων τὴν ἀπονομὴν τοσαύτης
