ἐκτὸς τῆς Ἑλβετικῆς Ὁμοσπονδίας, — ἀσυνείδητοι δημοκόποι ὠθοῦντες τὸ ἔθνος εἰς τὸ χάος τῆς ὀχλοκρατίας, ἐξ ἧς ἀναπηδῶσι πάνοπλοι λαοκτόνοι δικτάτορες ὡς Ναπολέων ὁ Α′, ὁ ἑκατομμύρια ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων θυσιάσας μόνον καὶ μόνον ὅπως προστεθῇ πρὸ τοῦ ὀνόματος του ἡ λέξις «Μέγας.» Αἱ συνταγματικαὶ μοναρχίαι ἀνέθηκαν εἰς τὴν ἐθνικὴν ἀντιπροσωπείαν τὸ νομοθετεῖν, εἰς τὴν Κυβέρνησιν τὸ διοικεῖν, εἰς δὲ τὸν λαὸν τὸ ἐκλέγειν τοὺς ἀντιπροσώπους· ἀλλὰ τὸν βασιλέα, ἄνθρωπον ὄντα καὶ κατ’ ἀκολουθίαν ὑπεύθυνον διὰ τὰς πράξεις του, ἐχαρακτήρισαν κατὰ περίεργον νομικὸν πλάσμα ἀνεύθυνον, δηλαδὴ ἀκαταλόγιστον.... εἰς τὴν διάπραξιν τοῦ κακοῦ βεβαίως· ἀφιλότιμα ὅμως συνταγματικοὶ βασιλεῖς, οὐδόλως μιμούμενοι τὸν δὸν Πέτρον τῆς Βρασιλίας, καλύπτονται ὑπὸ τὴν ἀσπίδα τοῦ ἀνευθύνου καὶ πρὸς διάπραξιν.... τοῦ καλοῦ! Παραδόντες τὴν βασιλικὴν ἐξουσίαν εἰς χεῖρας τῶν πρωθυπουργῶν, διδοῦσιν εἰς τὸ ἔθνος ὡς ἀντάλλαγμα τῶν ὑπὲρ αὐτῶν θυσιῶν τόσην ἐργασίαν, ἣν καὶ ἡ κοινοτέρα σφραγὶς εἰδικοῦ παρέδρου εὐκολώτερον καὶ εὐωνότερον ἠδύνατο νὰ παράσχῃ.
Ὁ πρωθυπουργός, λαμβάνων τὰς ψήφους τῶν κομματαρχῶν του, καλεῖ αὐτοὺς ὑπουργούς, ἐνῷ ἐνεργοῦσιν ὑπηρεσίαν γενικῶν γραμματέων. Τὸ ὑπουργεῖον ἐν συνόλῳ παραδίδει τὴν διοίκησιν τῆς ἐπικρατείας εἰς τὰς χεῖρας τῶν βουλευτῶν, οὗτοι δὲ πληρώνουσι τὴν παραχώρησιν ταύτην δι’ ἀφασίας ἐν τῷ κοινοβουλίῳ καὶ διὰ τοῦ νομίσματος ὅπερ καλεῖται «Ναὶ» εἰς ὅλας ἀνεξαιρέτως τὰς πρωθυπουργικὰς προτάσεις. Οὕτω τοὺς διὰ κόπων καὶ μόχθων εἰσπραττομένους φόρους διαχειρίζονται οἱ πατέρες τοῦ ἔθνους οἱονεὶ ὡς μεταπρᾶται, διότι τοὺς μεταδίδουσιν εἰς τοὺς στυλοβάτας των δημάρχους καὶ τοὺς κομματαρχίσκους αὐτῶν, οἵτινες μόνον ὀστᾶ τινὰ ῥίπτουσιν εἰς τοὺς ἐκλογεῖς, τὰ θύματα ὅλων τῶν πολιτευμάτων ὅλων τῶν ἐποχῶν. Διὰ τῆς ἁπλουστάτης ταύτης μεθόδου ὁ τόπος διαιρεῖται εἰς κλέπτοντας καὶ κλεπτομένους, ὁ προϋπολογισμὸς διανέμεται ὑπὸ τῶν μετόχων τῆς κρατούσης μερίδος καὶ οἱ μὲν νομοθέται, τῆς εὐρείας ἢ τῆς στενῆς περιφερείας ἀδιάφορον, — τοῦτο εἷνε ζήτημα μεγάλου ἢ μικροῦ μερίσματος, — μετασχηματίζονται εἰς μεταπωλητὰς ῥουσφετίων, οἱ δὲ ὑπουργοὶ εἰς κωφαλάλους ὑπηρέτας τοῦ πρωθυπουργοῦ, ὅστις συγκεντρώνει ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ ἅπασαν τὴν νομοθετικὴν ἐξουσίαν καὶ πανσοφίαν. Διὰ τοῦ εὐφυοῦς τούτου ἐπινοήματος ἡ συνταγματικὴ μοναρχία μεταβάλλεται εἰς πρωθυπουργικὴν τυραννίαν.
Οἱ συνταγματικοὶ χάρται ὅλων τῶν ἐθνῶν ἀνέγραψαν ὅτι ὅλοι
