μαι…… Ὁ Γεντίλης ἐφονεύθη ἐν Κερκύρᾳ ὁ δὲ ἀρχιστράτηγος δὲν ἠξεύρει διὰ τίνος νὰ τὸν ἀντικαταστήσῃ. Πέμπει τοὺς στρατηγοὺς Chabot καὶ La Vallette μετὰ 2700 περίπου ἀνδρῶν. Τὸ κατ’ ἐμὲ ἔχω ἀπόφασιν νὰ μὴ ἐπανέλθω εἰς τὴν Κέρκυραν.»
Δὲν εἶναι εὔκολον ἄνευ εἰδικῶν ἐρευνῶν νὰ ὁρίσῃ τις ὁποῖαι ἦσαν αἱ κατὰ τοῦ d’Arbois ἐνέργειαι τῶν ἐν Κερκύρᾳ, οὐδὲ ὁποῖαι αἱ σχέσεις αὐτοῦ πρὸς τὸν Καππάδοκαν καὶ τὸν Λοβέρδον, γνωστὰ πρόσωπα ἀναμιχθέντα εἰς τὴν πολυκύμαντον πολιτικὴν τῶν Ἰονίων νήσων κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους. Ὡσαύτως δὲ ἄγνωστον μένει εἰς ἡμᾶς τίνα εἶναι τὰ δύο ἐκεῖνα πρόσωπα τὰ μετὰ τὸν ἐκ Κερκύρας ἀπόπλουν τοῦ d’Arbois περιπεσόντα εἰς καταισχύνην εἰς τὰ ὁποῖα ἐν τῷ γαλλικῷ πρωτοτύπῳ φέρονται ὅπως καὶ ἐν τῇ μεταφράσει τὰ ἄφησα: la Grimani et le Facchinei.
Παραλείπων νὰ κάμω λόγον περὶ τῆς πρώτης, τρίτης καὶ πέμπτης ἐπιστολῆς, ὡς ὅλως ξένων πρὸς τὰ ἡμέτερα καὶ περὶ τοῦ μέρους τῆς δευτέρας, τοῦ μὴ ἀναφερομένου κατ’ οὐδένα λόγον εἰς τὰ τῆς Κερκύρας πράγματα, ἔρχομαι εἰς τὴν τετάρτην. Ἡ τετάρτη ἐπιστολὴ «πρὸς τὴν πολίτιδα d’Arbois» τὴν ἀδελφὴν τοῦ ἐπιστέλλοντος, εὑρισκομένην τότε ἐν Γαλλίᾳ, ἐγράφη ἐκ Μεδιολάνου κατὰ τὴν 7 παγετώδους τοῦ ἔτους ς′. Τὸ πρὸς τὴν ἐν Κερκύρᾳ διαμονὴν τοῦ d’Arbois σχετικὸν μέρος τῆς ἐπιστολῆς εἶναι το ἑξῆς: «..... Ἐάν τυχὸν μάθῃς ὅτι ἐπαύθημεν [καὶ οἱ δύο ἀδελφοὶ] μὴ ταραχθῇς· εἶναι ἀποτέλεσμα συκοφαντίας, ἣν ὀλίγος χρόνος θὰ διαλύσῃ, ἔχομεν δὲ ἐδῶ πολλοὺς καὶ ἰσχυροὺς φίλους, οἵτινες εὐκόλως θὰ μᾶς κάμωσι νὰ καταβάλωμεν τὸν ἄνανδρον καὶ ταπεινὸν ῥᾳδιοῦργον, ὁ ὁποῖος δὲν δύναται νὰ μοῦ συγχωρήσῃ ὅτι συνετέλεσα εἰς τὴν εὐδαιμονίαν τῶν Κερκυραίων ἐμποδίζων τὰς βιαιοπραγίας του καὶ ὁ ὁποῖος διὰ νὰ μὲ ἐκδικηθῇ μὲ κατηγόρησεν εἰς τὸ Διευθυντήριον
