Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1888 - 268.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
268

λεγόμενος μετὰ τοῦ ξενοδόχου ἔμαθεν, ὅτι ἡ ἄρκτος, ἧς τὸ κρέας μετὰ τόσης ὀρέξεως ἔφαγεν, ἐφονεύθη εἰς τὰ πέριξ ὑπὸ τῶν κυνηγῶν μετὰ μεγίστης δυσκολίας, ἀφοῦ κατεσπάραξεν ἕνα ἐξ αὐτῶν· τότε ὁ Δουμᾶς φαντασθεὶς, ὅτι ἦτο δυνατὸν εἰς τὸ κρέας τῆς ἄρκτου νὰ ὑπῆρχε καὶ αἷμα ἀνθρώπινον κατελήφθη ὑπὸ ἰσχυρᾶς ναυτίας καὶ ἐμέτου καὶ ἀπέβαλε πᾶσαν ἐν τῷ στομάχῳ εἰσελθοῦσαν τροφὴν πρὸ ὀλίγον μόλις μετὰ τόσης μακαρίου εὐχαριστήσεως.

Ἀλλὰ καὶ ἡ ἰδέα μόνη ἐξ ἀναμνήσεως διεγειρομένη ἀηδοῦς τινος ποτοῦ ἢ φαγητοῦ ἢ ἄλλου ἀντικειμένου φέρει τὴν ναυτίαν ἐν τῷ στομάχῳ καὶ ἀηδὲς αἴσθημα ἐν τῷ στόματι, ὡσανεὶ ἡ οὐσία αὕτη νὰ ὑπῆρχε κατὰ τὴν στιγμὴν ἐκείνην ἐν τῷ στόματι. Ὁ Van Swieten ὁ διάσημος ἄγγλος ἰατρὸς διηγεῖται, ὅτι ὁ ἴδιος ποτὲ διερχόμενος παρὰ πτῶμα κυνὸς ἐν σήψει εὑρισκομένου ἤμεσεν ἐκ τῆς ἀηδίας· πλὴν κατόπιν μετὰ παρέλευσιν πολλῶν ἐτῶν διελθὼν κατὰ τύχην ἐκ τοῦ μέρους ἐκείνου ἀνεμνήσθη τόσον ἰσχυρῶς τοῦ συμβάντος, ὥστε κατελήφθη ὑπὸ ναυτίας καὶ ἐμέτου. Τὸ αἴσθημα μόνον τῆς ἀναμνήσεως ἐν τῷ πνεύματι τοσοῦτον ἐπενήργησεν, ὥστε προὐκάλεσεν ἐπανάστασιν καὶ διατάραξιν ἰσχυρὰν τοῦ στομάχου.

Ὅπως δὲ αἱ αἰφνίδιαι καὶ ἰσχυραὶ συγκινήσεις φέρουσιν ἀνορεξίαν καὶ δυσπεψίαν, οὕτως αἱ μέτριαι εὐχάριστοι συγκινήσεις καὶ ἡ εὐάρεστος διάθεσις τοῦ πνεύματος διεγείρουσι τὴν ὄρεξιν καὶ τὴν πέψιν· διότι ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἡ εὐάρεστος αὕτη διάθεσις, ὡς εἴπομεν ἀνωτέρω, δίδει ἰσχὺν καὶ κανονικότητα εἰς τὴν ἐνέργειαν τῆς καρδίας διευκολύνουσα τὴν κυκλοφορίαν τοῦ αἵματος εἰς τὰ διάφορα ὄργανα, παρέχει ἐπίσης ἰσχὺν καὶ κανονικότητα εἰς τὰς μυϊκὰς συστολὰς τοῦ στομάχου καὶ προκαλεῖ ἀφθονωτέραν ἔκκρισιν γαστρικοῦ ὑγροῦ, δι’ ὧν εὐκοπώτερον καὶ ζωηρότερον τελεῖται ἡ λειτουργία τῆς πέψεως. Διὰ τοῦτο δὲ τρώγομεν πλειότερον καὶ μετὰ μεγαλειτέρας ὀρέξεως ἐν εὐαρέστῳ συναναστροφῇ ἢ ἐν κοινῷ μετὰ φίλων συμποσίῳ. Ἐπίσης ἡ μουσικὴ κατά τε τὸ συμπόσιον καὶ μετ’ αὐτὸ διαθέτουσα εὐαρέστως τὸ πνεῦμα καὶ διὰ τούτου τὸ σῶμα ἐπενεργεῖ εἰς τὴν αὔξησιν τῆς ὀρέξεως τῶν συνδαιτυμόνων καὶ εἰς τὴν ζωηροτέραν λειτουργίαν τῆς πέψεως. Τοῦτο δὲ κάλλιστα ἐγνώριζον οἱ φιλόμουσοι πρόγονοι ἡμῶν, οἵτινες σπανίως ἐσυμποσίαζον ἄνευ μουσικῆς.

Αἰ διάφοροι συγκινήσεις, εἷνε γνωστόν, ὅτι ἀλλοιοῦσι πολλά-