Ἑκὼν ἄκων παρεσύρθη ὁ Τόσκας καὶ συνεφώνησαν. Μετέβη μετὰ τοῦ πράκτορος εἰς συμβολαιογραφεῖον καὶ συνέταξαν συμβόλαιον, δι’ οὗ ὡμολόγει, ὅτι ἐδανείσθη δραχμὰς ἑκατόν, μετὰ τόκου δραχμῶν δεκαπέντα κατὰ μῆνα, ἀντὶ νὰ γραφῇ κατ’ ἔτος ὡς ἐξηγήθησαν. Τὸ μικρὸν αὐτὸ λᾶθος ἦτο τοῦ συμβολαιογράφου, ὅστις, κατὰ περίεργον σύμπτωσιν ἐνοχληθεὶς ὑπὸ ἰσχυρὸν βῆχα καθ’ ἣν στιγμὴν ἀναγινώσκων τὸ συμβόλαιον πρὸς ὑπογραφὴν ἔφθασεν εἰς τὴν περικοπὴν αὐτήν, δὲν ἠκούσθη εὐκρινῶς οὔτε ὑπὸ τοῦ Τόσκα οὔτε ὑπὸ τῶν μαρτύρων. Ἐπανῆλθον εἶτα εἰς τὸν δικηγόρον, ὅστις ἔλαβε σημειώσεις περὶ τῆς ὑποθέσεως.
— Τὴν μήνυσιν, γρήγορα τὴν μήνυσιν! τῷ εἶπεν ὁ πράκτωρ.
— Πλημμέλημα νὰ τὴν κάμωμεν ἢ κακούργημα;
— Κακούργημα καὶ γιὰ διὰ βίου δεσμὰ καὶ γιὰ καρμανιόλαν ἀκόμη! ἀπεκρίθη ἐν ἐξάψει ὁ πράκτωρ.
— Ἆ, ἆ, ἆ!.. εἶπεν ὁ δικηγόρος, ἐν ᾧ ὁ Τόσκας παρετήρει ἠλιθίως, μὴ δυνάμενος νὰ συναρμολογήσῃ καὶ κατανοήσῃ ὅσα ἔβλεπε καὶ ἤκουεν.
Ὁ δικηγόρος ἔλαβε κιτρίνην, χρυσὴν κατὰ τὸν πράκτορα, γραφίδα καὶ συνέταξε τὴν μήνυσιν, ἐπιφυλαχθεὶς νὰ ἐγείρῃ ἐν καιρῷ καὶ πολιτικὴν ἀγωγήν! Εἶπε δὲ τῷ πελάτῃ του νὰ ἐπανέλθῃ τὴν δείλην διὰ νὰ μεταβῶσι μαζῆ εἰς τὴν Εἰσαγγελίαν πρὸς ἐγχείρισιν.
Τότε ὁ εὔσπλαγχνος πράκτωρ ἐσκέφθη καλὸν νὰ γίνῃ καὶ μία ἀναφορὰ εἰς τὸν νομάρχην, ἣν, ὡς πρόσθετον ἐργασίαν, συγκατετέθη ὁ δικηγόρος νὰ συντάξῃ ἐφ’ ὑποσχέσει ἑνὸς λαγωοῦ. Ἀλλ’ ἡ ἀναφορὰ αὕτη ἔσχεν οἰκτροτέραν τύχην, διότι ὁ Τόσκας, τετράκις μεταβὰς εἰς τὴν νομαρχίαν, δὲν ἠδυνήθη νὰ ἴδῃ τὸν νομάρχην· τὴν δὲ τετάρτην φορὰν τὸν παρουσίασαν εἰς ὑπάλληλον τῆς νομαρχίας, ὡς εἰς τὸν Νομάρχην, ὅστις, ἀκροώμενος καὶ διαβεβαιῶν, ὅτι θὰ τὸν ἱκανοποιήσῃ, ἀπησχόλησεν αὐτὸν τόσον, ὅσον ἤρκει εἰς δύο ἄλλους γραφεῖς νὰ κολλήσωσιν ἐπὶ τῆς κάπας του εἴκοσι περίπου κεφαλὰς τσίρων. Ὁ Τόσκας ἐξῆλθεν ἀνύποπτος εἰς τὴν ὁδόν, οἱ δὲ ἀγυιόπαιδες τὸν ἐξέλαβον ὡς τρελλόν, καὶ τὸν παρηκολούθησαν ἀλλαλάζοντες, ἕως οὗ, δικαίως ἀγανακτήσας, ἤγειρε τὴν ῥάβδον ἀπειλῶν νὰ κτυπήσῃ, ὅτε ὅμως συνελήφθη ὑφ’ ἐνὸς ἀστυνομικοῦ
