- Φίλε κ. Σκόκε,
ὲν ἀγνοεῖς ὅτι εἶμαι εἷς τῶν πολυαρίθμων ἀκουσίων Ἑλλήνων περιηγητῶν, οἵτινες ἀναλώμασι τοῦ Δημοσίου περιηγοῦνται ἄκοντες τὴν ἀπὸ Ταινάρου καὶ Καφηρέως μέχρι τῆς δυσωνύμου Κούτρας Ἑλλάδα, διασχίζοντες χωρὶς νὰ ἦνε ναυτικοὶ τὰς ἀπὸ τοῦ Σουνίου μέχρι τῶν Σποράδων θαλάσσης, ἢ, ἐν ᾧ εἷνε νησιῶται, ἀναρριχώμενοι εἰς τὰ ὄρη, ὅσα δὲν ἐξημέρωσεν ἔτι ὁ ΣΠΑΠ, ἤτοι ὁ Σιδηρόδρομος Πειραιῶς-Ἀθηνῶν-Πελοποννήσου, ἢ ὅσα θὰ καταστήσῃ βατὰ ὁ ἐξ Ἀθηνῶν εἰς Λάρισσαν, οὗ ἀπὸ δεκαπενταετίας βλέπω οὐχὶ τὰς σιδηρᾶς ῥάβδους, ἀλλὰ τὰς συμβάσεις ἔν τινι τόμῳ τῶν Ἑλληνικῶν Κωδίκων. Εἶμαι ἑνὶ λόγῳ εἷς ἐκ τοῦ ὑπαλληλολογίου, ὅπερ περιοδεύει ἀκουσίως κατὰ τὸ πλεῖστον σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις καὶ σκύλοις καὶ κλίναις καὶ σεπετίοις κλπ., ὧν ὀλίγα φθάνουσι σῶα καὶ ἀβλαβῆ εἰς τὸν πρὸς ὃν ὅρον.
Περὶ τῶν ἀκουσίων τούτων ἐν Ἑλλάδι περιηγητῶν ἔχω συλλέξει ἱκανὰ ἀνέκδοτα, ἱστορίας προκαλούσας οἶκτον καὶ γέλωτα ἅμα, ἐνθυμιζούσας πως τὰς μυθώδεις περιπετείας τοῦ Σεβὰχ Θαλασσινοῦ ἢ τὰς περιπλανήσεις τοῦ καρτερικωτάτου Ὀδυσσέως, δυναμένας δὲ νὰ δώσωσιν εἰς πολλοὺς Μολιέρους ὕλην ἀνεξάντλητον ἱλαροτραγῳδιῶν, κῳμωδιῶν, μίμων, φλυάκων, σκηνῶν καὶ τῶν τοιούτων. Εἷνε ἐν ἄλλοις λόγοις Ἕλληνες Σεβὰχ καὶ συγχρόνως Ὀδυσσεῖς, περιπλανώμενοι ὅπως εὕρωσι τὴν Ἰθάκην των, διότι διὰ τοὺς πλείστους τούτων Ἰθάκη εἶνε ἡ συμπλήρωσις τοῦ χρόνου τῆς συντάξεως, μεθ’ ἣν τινάσσοντες τὸν γιακᾶν των καὶ περισυνάζοντες τὰ συντρίμματα τῶν σκευῶν των εὑρίσκουσι τὴν ἀνάπαυσιν ἐν τῷ ἰδιωτικῷ βίῳ, ἔχοντες ἱκανὴν ὕλην πρὸς διήγησιν τῶν περιπετειῶν των. Ἔχει βεβαίως καὶ τὰ καλά της ἡ Ὀδύσσεια τῶν μεταθετῶν ὑπαλλήλων· μανθάνουσι τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Ἑλλάδος, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τῶν ἑλληνικῶν κοινωνιῶν, ἀγνώστων εἰς τοὺς γανδίνους τῶν σολονείων καὶ σαλωνείων τῆς ὁδοῦ Σταδίου· τελειοποιοῦν-
