ἐχθρὸς τοῦ Μαμμωνᾶ πλὴν τῶν ἐπιζητούντων νὰ μεταβάλωσιν ἄρδην τοὺς ὅρους ὑφ’ οὓς ἡ κοινωνία φέρεται ὁλοὲν εἰς τὴν ἐσχάτην κτηνωδίαν καὶ ἐξαγρίωσιν. Τῷ χρήματι ὡς ἐμπορεύματι παρομαρτεῖ ὁ συναγωνισμός, ὁ ἀφορῶν εἰς τὸ ταπεινὸν τέλος τῆς συστάσεως ἰδιαιτέρας χρηματικῆς ἀποθήκης πρὸς ἣν συγκεντροῦται ἡ πᾶσα ψυχικὴ δρᾶσις τοῦ ἀνθρώπου. Κατὰ τοῦ τοιούτου χρήματος, ἐκηρύχθη ἀμείλικτος πολέμιος ὁ Χριστός. Ἀληθῶς δὲ δὲν ἐδύνατο νὰ ἔχῃ μείζονα ἐχθρὸν τὸ ἰδεῶδες εἰς ὃ ἀφεώρα ὁ Χριστός. Ἡ νίκη ἣν προσεδόκα καὶ ἣν ἔτι καὶ νῦν προσδοκῶμεν ἡμεῖς εἶναι ἡ νίκη τοῦ πνεύματος ἐπὶ τῆς ὕλης, εἶναι ἡ ἀπαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τοῦ ζυγοῦ τῆς βιωτικῆς μερίμνης, εἶναι ἡ ἐξασφάλισις τοῦ εἶναι, καὶ ἡ ἔναρξις ἀγῶνος περὶ τοῦ εὖ εἶναι. Ἡ ἀπόκρισις ἣν θὰ ἔδιδε πᾶς κοινωνιολόγος σήμερον τῷ ἐρωτῶντι τί ζητεῖ ὁ κοινωνισμός, εἶναι ἡ ἀπόκρισις αὕτη ἣν θὰ ἔδιδεν ὁ Χριστὸς ἐρωτώμενος τί ζητεῖ πρὸ 19 αἰώνων: «Ζητοῦμεν, ὅ,τι ἀναποδράστως μέλλει νὰ δοθῇ ἀρκεῖ νὰ τὸ ζητῶμεν. Ζητοῦμεν νὰ παύσῃ ὁ ἀγὼν περὶ ζωῆς καὶ νὰ ἄρξηται ὁ ἀγὼν περὶ προαγωγῆς τοῦ πνεύματος. Ζητοῦμεν δικαιοσύνην. Ζητοῦμεν ἐγγύησιν περὶ τοῦ ἐπιουσίου ἄρτου καὶ τὴν ἀνατολήν τῆς βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ἡ κοινωνία τῆς σήμερον, εἶναι ὀργανωμένη ὡς ἡ κοινωνία τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ. Ἐκηρύχθημεν ἐχθροὶ τῆς σημερινῆς κοινωνίας ὡς ὁ Χριστὸς ἐκηρύχθη ἐχθρὸς τῆς τότε κοινωνίας. Ἐσμὲν δὲ βέβαιοι περὶ τοῦ προσεχοῦς θριάμβου ἡμῶν ἀκριβῶς διότι διέρρευσαν ἔκτοτε δέκα ἐννέα αἰῶνες, ἱκανοὶ δηλονότι χρόνοι ὅπως ἀγάγωσιν ἡμᾶς ἐγγύτερον τῇ νίκῃ, ἣν ἐπηγγείλατο τῷ κόσμῳ ὁ Ἰησοῦς.» Αὕτη εἶνε ἡ ἀπόκρισις τοῦ κοινωνισμοῦ.
Πλατων Ε. Δρακουλησ
