χηρείᾳ ἢ στειρότητι, θρηνεῖ τοὺς νεκρούς, παρακολουθεῖ ἀπολοφυρόμενος τὰς κηδείας των, παρευρίσκεται δακρύων καὶ κατηφὴς εἰς τὰ μνημόσυνά των, κρατεῖ πάντοτε τὸ ἑορτολόγιον τοῦ Καζαμία καὶ τὸν ἐκλογικὸν κατάλογον διὰ νὰ στέλλῃ ἐγκαίρως τὰ ἐπισκεπτήριά του εἰς τοὺς ἑορτάζοντας καὶ μὴ ἑορτάζοντας· τρέχει δεξιᾷ καὶ ἀριστερᾷ εἰς τὴν δημαρχίαν, εἰς τὴν νομαρχίαν, εἰς τὸ στρατολογικὸν γραφεῖον, εἰς τὴν ἀστυνομίαν, πανταχοῦ διότι ἀνεδέχθη καὶ ὀφείλει ν’ ἀπαλλάξῃ τὸν δεῖνα τοῦ ἐπὶ πταίσματι προστίμου, τὸν τάδε τῆς πληρωμῆς τοῦ φόρου, τοῦ ἄλλου νὰ διευκολύνῃ ἓν κατεπεῖγον λαθρεμπόριον, ἐκεῖνον νὰ σώσῃ ἀπὸ μίαν πλαστογραφίαν, καὶ τὸν παρακάτω ἀπὸ τὸ κακουργοδικεῖον, διότι οἱ ἔνορκοι εἷνε, καλέ, ὅλοι ἰδικοί του.
— Ἀλλὰ τί νὰ σοῦ κάμῃ! Ἄς ἔλθῃ μιὰ φορὰ ’ς τὰ πράγματα, καὶ νὰ ’δῆτε τί ἔχει νὰ γίνῃ! τώρα βέβαια, τὸν ἀντιπολιτεύονται καὶ οἱ ἄλλοι ὑποψήφιοι, εἰ δὲ μή....
Καὶ τρέχει ἀδιακόπως, ὡσεὶ ὑπὸ ἀτμόν, ὡς τροχιόδρομος, ὡς ἀεικίνητον, ὡς καταδιωκόμενος φυγόστρατος, ἀλλὰ ποῦ νὰ πρωτοπροφθάσῃ μὲ δύο πόδας; Ἂν εἶχε τοὐλάχιστον τέσσαρας!
Καὶ μ’ ὅλα ταῦτα ἡ ὑποψηφιότης του ἐνθαρρύνεται πανταχόθεν. Κανεὶς δὲν τοῦ ἀρνεῖται τὴν ψῆφον καὶ τὴν ὑποστήριξίν του. Ἐν μέσῳ δὲ εὐχῶν καὶ συγκινήσεων καὶ χειροσφιγξιμάτων καὶ παλμῶν προσδοκίας λαμβάνει τὸ πρῶτον ἐκλογικὸν βάπτισμα, ἐκθέτων κάλπην δημοτικοῦ συμβούλου πρὸς τὸ παρόν. Ἐννοεῖ νὰ διέλθῃ ἀνὰ μίαν τὰς βαθμίδας τῆς πολιτικῆς κλίμακος, εἰ καὶ ἠδύνατο νὰ ἐπιζητήσῃ ἀμέσως τὸ ἀξίωμα τοῦ δημάρχου ἢ τοῦ βουλευτοῦ. Καὶ δὲν ἐπιτυγχάνει μέν, ἀλλ’ ὅμως μένει εὐχαριστημένος, διὰ πρώτην ἄλλως τε φοράν, καὶ δικαίως πρωϊνή τις ἐφημερὶς τὸν συγχαίρει τὴν ἐπιοῦσαν τῆς ἐκλογῆς, διότι, ἐνῷ οἱ συνεκτεθέντες ὑποψήφιοι σύμβουλοι ἦσαν ἐν ὅλῳ 78, αὐτὸς ἐν τούτοις κατώρθωσε νὰ ἐπιτύχῃ.... ἑβδομηκοστὸς ἔνατος!
Τοιαῦτα ἐγκάρδια συγχαριστήρια λαμβάνει εἰς δεκαπέντε ἢ εἴκοσιν ἐφεξῆς ἐκλογὰς ἀλληλοδιαδόχους, ἀλλ’ ὅπως ὁ μυθολογούμενος Ἀνταῖος, πᾶσα τοιαύτη ἔνδοξος πτῶσις — διότι μὴ
