Ὁ Φρεμὴ συνέταξε ποίημα ὅπερ ἀνήγγειλεν ὁ Σιλβαὶν εἰς τὸ θέατρον τῆς Comédie Française τὴν δευτέραν ἡμέραν τῶν ἑορτῶν. Ἀλλ’ ἡ ἀστυνομία ἀπήλειψεν ἐκ τοῦ ποιήματος τοὺς ἑπομένους στίχους δημοσιευθέντας ἀκολούθως ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ.
«Διδάσκαλε! Ὁ κόσμος ἅπας ἑορτάζει
τὴν μεγαλοφυΐαν σου.»
«Σὺ δὲν εἶσαι ἐκ τῶν φρονούντων ὅτι
τὸ πνεῦμα εἷνε καταδεδικασμένον
εἰς τὴν ἐκμηδένισιν.»
«Διδάσκαλε! Ψευδὴς ἀλαζονεία δὲν ἐμόλυνε
τὴν καρδίαν σου.»
«Ἀναδιφῶν τὰ μυστήρια τῆς φύσεως δὲν
ἠθέτησας τὸ καθῆκον τοῦ πλάσματος
πρὸς τὸν Δημιουργόν.»
«Ἡ πατρίς δὲν θὰ λησμονήσῃ ποτὲ
τὴν διδασκαλίαν σου ταύτην.»
Συζητήσεως γενομένης ἔν τινι ὁμηγύρει περὶ τῶν θρησκευτικῶν τοῦ Chevreul πεποιθήσεων, τινῶν δὲ ἰσχυριζομένων ὅτι ὁ σοφὸς ἀνήρ, ἀπέναντι τῶν ἀπονεμομένων εἰς αὐτὸν τιμῶν ἀπὸ Κυβέρνησιν, ἀναδεικνυομένην ἐχθρὰν πάσης θρησκευτικῆς ἰδέας, καὶ ἀπό τινας περὶ τὰ θεῖα ἀσεβοῦντας, θὰ ἐτήρει περίσκεψιν περὶ τὴν ἐκδήλωσιν φρονημάτων ὅσα ἄλλοτε μετὰ πολλῆς ἐξεδήλωσε παρρησίας ὁ Ναδάρ, εἷς τῶν περὶ τὰ θρησκευτικὰ ἐλευθεροφρονούντων, ἀνέλαβε νὰ ἐπερωτήσῃ τὸν καθηγητὴν ὑποσχεθεὶς νὰ δημοσιεύσῃ τὴν μετ’ αὐτοῦ συνδιάλεξιν. Ὁ διάλογος ἐδημοσιεύθη τὴν 5 Σεπτεμβρίου 1886 διὰ τῆς «Journal illustré.» Ἰδοὺ οὗτος.
Ναδάρ. — Ἐπιτρέψατέ με, κύριε καθηγητά, ν’ ἀπευθύνω ὑμῖν ἐρώτησιν ἐπὶ ὑποκειμένου ὅλως προσωπικοῦ καὶ ἰδιαιτέρου. Καθ’ ὅλον τὸν ἔνδοξον καὶ σεβαστὸν βίον σας ἐδιδάξατε ὅτι κατὰ τὴν μελέτην παντὸς ζητήματος
