Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
322
ΣΚΗΝΗ Ε′.
Ὑπὸ τὰς φιλύρας.....
Η ΧΗΡΑ. — Ὁποία γλυκεῖα παραμυθία! Εἰς τὰς θωπείας σου ἀναζῇ ὅλος ὁ ἔρως τοῦ μακαρίτου…
Ο ΧΗΡΟΣ. — Ὁποῖον βάλσαμον τοῦ πένθους μου! Εἰς τοὺς ἐναγκαλισμούς σου ἐπανευρίσκω ὅλην τὴν ἀγάπην τῆς μακαρίτιδος....
Ἡ συνέχεια καὶ τὸ τέλος παραλείπεται.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΝ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ
Μοὖπε ἡ τρελλὴ ἀγάπη μου πῶς θὲ νὰ ξεκινήσῃ
Τὰ ’ξακουστά σου θαύματα νὰ ’λθῇ νὰ προσκυνήσῃ.
’Ξέρω· ἡ χάρι σου πολλοὺς ἁμαρτωλοὺς θὰ σώσῃ,
’Σ ἄλλους θὰ δώσῃ τὴ ’μιλιά, ’ς ἄλλους μυαλὸ καὶ γνῶσι.
Καὶ τὴν τρελλὴ ἀγάπη μου κάμ’ την καλὰ πρὶν φύγῃ,
Ἂν δὲν τῆς δώσῃς φρόνησι, δός της καρδιὰ κἂν ’λίγη!
Σατανασ
