Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1887 - 314.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
314

ἐφ’ ἵππου ὑπὸ καύσωνα ἀνηλεῆ εἰς τήν ὀκτὼ ὥρας ἀπέχουσαν ἑτέραν κωμόπολιν ἢ πόλιν, ἧς θὰ μοὶ ἐπιτρέψητε νὰ παρασιωπήσω τὸ ὄνομα ἵνα μὴ ἔχω τηλεγραφικὰς διαμαρτυρίας παρὰ τῶν ἐκεῖ δημάρχων, ὡς ἐκολακεύοντο νὰ τὴν ἀποκαλῶσιν οἱ κάτοικοι τῶν μερῶν ἐκείνων. Δυσθυμῶν ἐζήτησα ἵππον, ὅνπερ μοὶ ἔφερον· ὁ ἵππος οὗτος κιτρινόχρους καὶ μικρὸς τὸ ἀνάστημα μοὶ ὑπενθύμιζε τὸν ἵππον τοῦ Ἀρτανιάν. Φορτώσας τὸν μάρσιπόν μου ἐκάθησα κ’ ἐγὼ ἐπ’ αὐτοῦ, ἔχων δὲ συνοδὸν εὐσταλῆ καὶ λαλίστατον ὁδηγὸν ἐγκατέλιπον τὴν κατεστραμμένην πολίχνην.

Ἡ ὁδὸς ἦτο μαγευτικωτάτη, ἀνελισσομένη ὡς λευκὴ ταινία μέσῳ ἀπεράντων φυτειῶν σταφίδων καὶ ἀμπέλων. Τὸ κυανόχρουν τῶν πέριξ βουνῶν, ἡ μακρὰν μαρμαίρουσα ὡς πλὰξ σαπφείρου θάλασσα, οἱ πάλλευκοι ἐπὶ τῶν λόφων ἐξοχικοὶ ναΐσκοι, τὰ χάνια, αἱ κῶμαι καὶ οἱ ὑδρόμυλοι ἀπετέλουν ἐξαισίαν εἰκόνα τῆς ἀριστοτέχνιδος φύσεως. Ἡ θέα αὕτη, σπανίως παρουσιαζομένη ἐν Ἑλλάδι, μὲ ἐκράτει ἐν ἐκστάσει ἐξ ἧς μὲ ἀπέσπασεν ἡ φωνὴ τοῦ ὁδηγοῦ μου, παρακαλοῦντός με νὰ σταματήσω τὸν ἵππον πλησίον πέτρας χρησιμευούσης ὡς ἀνάβαθρον. Μετὰ τήν ἐκπλήρωσιν τῆς ἐπιθυμίας του ταύτης εἶδον αὐτὸν, χωρὶς νὰ ζητήσῃ τὴν τυπικὴν τοὐλάχιστον συγκατάθεσίν μου, πηδῶντα ἐπὶ τοῦ ἵππου μου καὶ λέγοντά μοι:

— Βάρτου νὰ φθάσωμε μιὰ ὥρα ἀρχήτερα!

Δὲν ἤξευρον ἂν ἔπρεπε νὰ γελάσω ἢ νὰ ἀγανακτήσω κατὰ τῆς ἄγαν συνταγματικῆς διαγωγῆς τοῦ ἀγωγέως μου, ἀφοῦ ἄλλως τε δὲν εἶχε πρότερον ἐξακριβωθῆ ἂν ἡ μίσθωσις συμπεριελάμβανε καὶ τὰ ὀπίσθια τοῦ ἵππου, ἢ ἂν τοὐναντίον ἡ δικαιοδοσία μου περιωρίζετο ἐπὶ τοῦ σάγματος μόνον. Μὴ θέλων δὲ νὰ παρῳδήσω τὴν περὶ ὄνου σκιᾶς γνωστὴν ἀβδηριτικὴν παράδοσιν καὶ νὰ ἔλθω εἰς λόγους, ἂν μὴ εἰς χεῖρας, μετὰ τοῦ αὐθαιρέτου ἀναβάτου, ἐκέντησα πρὸς δρόμον τὸν ἵππον, φέροντα βαρέως τὸ πρόσθετον αὐτὸ βάρος. Οὕτω δὲ ἐν χαριεστάτῳ συμπλέγματι εἰσήλθομεν εἰς τὴν κωμόπολιν, οὖσαν καὶ ταύτην ἀνάστατον ἐκ τοῦ σεισμοῦ.

Μικρὰ ἐν αὐτῇ ἐπισκόπησις ἔπειθε τὸν ἐπισκέπτην, ὅτι οἱ κάτοικοι εὐποροῦσιν. Αἱ οἰκίαι διώροφοι ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ παρουσίαζον θέαν εὐπρεπεστάτην, τὸ δὲ ἐν τῇ πλατείᾳ καφενεῖον, πολυτελὲς ἐν μέρει εἶχε καὶ σφαιριστήριον, δυνάμενον ἐν ἀνάγκῃ νὰ χρησιμεύσῃ καὶ ὡς φορτηγὸς ἅμαξα ἂν προσηρμόζετο ἐπὶ τεσσάρων τρο-