ὅτι ἦτο ὄχι εἰκονικὴ ἀλλὰ πραγματικὴ ἀπόφυσις τοῦ σώματος, παθολογικὸν σάρκωμα παράσιτον, νεόπλασμα ἀνίατον, καταστρέφον σὺν τοῖς ἄλλοις, καὶ τὴν φυσικὴν ἔκφρασιν τοῦ σώματος, τὴν κανονικὴν ἀναλογίαν αὐτοῦ, καὶ μεταβάλλον τὸ σύνολον εἰς τέρας!
Καὶ νὰ σᾶς εἰπῶ μάλιστα τί ὑποθέτω; Φοβοῦμαι ὅτι ὁ Συρμὸς, ὅπως ἐπενόησε τὰ γάντια διὰ τὰς ψωριώσας χεῖρας, καὶ τὸν κορσὲ διὰ τοὺς σκελετώδεις θώρακας, ἐπενόησε καὶ τὸ tournure διὰ νὰ καλύψῃ τὰ ἐξαμβλωματικὰ ὀπίσθια τίς οἶδεν ὁποίας δυςτυχοῦς φιλαρέτου παθούσης ἐπικώλιον νεόπλασμα, καθ’ οὗ εἶχεν ἀπελπισθῆ βεβαίως ἡ χειρουργικὴ τῶν ἰατρῶν.
Καὶ ἰδοὺ αἴφνης ἡ ἱστορία τοῦ tournure, τὸ ὁποῖον ἡ μίμησις, ἡ ἀμνηστεύουσα πᾶν γελοῖον καὶ ἀνόητον, ἐπέβαλε βαθμηδὸν εἰς τὰ ὀπίσθια τῶν γυναικῶν μας, πολιτογραφήσασα ἐπισήμως εἰς τὴν ἐπικράτειαν τοῦ Συρμοῦ.
Καὶ ἔπειτα ἀπορεῖτε διατὶ ὁ περισσότερος κόσμος τῆς μεσαίας λεγομένης κοινωνικῆς τάξεως παρ’ ἡμῖν πεινᾷ, πεινᾷ, πεινᾷ, ἔστω καὶ ἂν ἡ πενία φορεῖ χειρόκτια, tournure καὶ πτῖλα.
Πότε ἆρά γε, ἀντὶ τῶν ἐπικωλίων καὶ τῶν ἀνεμοπλέκτων τριχάπτων, δι’ ὧν καταστρέφεται τὸ χρῆμα, ἡ ὑγεία, ἡ καλαισθησία, ἡ λογικὴ, ἡ ἡσυχία, ὁ ἄρτος καὶ ἡ τιμὴ τοῦ οἴκου, πότε θ’ ἀντικατασταθῶσι μὲ τὴν ἐμπροσθέλλαν τοῦ μαγειρείου, τὸ σάρωθρον καὶ τὴν βελόνην, δι’ ὧν θὰ σωθῇ ὁ οἶκος, ἡ κοινωνία, ἡ πολιτεία, τὸ ἔθνος!
Scoc.
