ἐνεκολπώθη ἀπὸ τοῦ 1875 ὁριστικῶς τὸ πολιτικὸν στάδιον, ἐκλεχθεὶς ἀντιπρόςωπος τῆς προςφιλοῦς του Εὐρυτανίας καὶ καταλαβὼν εὐθὺς ἔγκριτον θέσιν ἐν τῷ ἑλληνικῷ κοινοβουλίῳ. Κάτοχος τῶν λεπτομερειῶν τῆς ἑλληνικῆς νομοθεσίας οὐ μόνον ἐν τῇ κατ’ ἰδίαν μελέτῃ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ ἐφαρμογῇ αὐτῆς, ἣν ἀνέπτυξεν ἐν τῇ διοικητικῇ αὐτοῦ ἐνεργείᾳ, ὅσον ἴσως οὐδεὶς ἕτερος πρὸ καὶ μετ’ αὐτόν, ἐγκρατὴς τῶν κοινοβουλευτικῶν θεσμῶν καὶ τῶν εὐρυτέρων πολιτικῶν καὶ διπλωματικῶν μελετῶν, περὶ ἃς ἀπὸ πολλοῦ ἠσχολεῖτο, πεπροικισμένος διὰ λεπτῆς ἀντιλήψεως καὶ εὐφραδείας ἀσυνήθους, διαπνεόμενος δὲ καὶ ἐξ εἰλικρινοῦς πατριωτικοῦ αἰσθήματος ἠδυνήθη νὰ διακριθῇ ὡς ἓν τῶν ἀρίστων μελῶν τοῦ κοινοβουλίου, ἐν τῇ αἰθούσῃ τοῦ ὁποίου ἀντηχεῖ ἔτι ὁ μικρὸν πρὸ τοῦ θανάτου του πολιτικὸς λόγος, ὁ πλήρης ὕψους ἅμα καὶ πρακτικῆς σημασίας, δι’ οὗ προοιωνίζετο προςεχὲς ἐνεργητικώτερον στάδιον ἐν τῇ πολιτείᾳ. Φύσει προςηνὴς καὶ ἁβρὸς τοὺς τρόπους ἀνέπτυσσεν ἀπαράμιλλον πειθὼ εἴτε ἐν ταῖς δημοσίαις εἴτε ἐν ταῖς κατ’ ἰδίαν διαλέξεσιν αὑτοῦ, ἐξυψῶν καὶ γενικεύων τὰ ζητήματα ἐκ τοῦ ταπεινοῦ χρωματισμοῦ, εἰς ὃν ἡ μικρολόγος μικροπολιτικὴ κατέβαζεν αὐτά, διὰ τοῦ μεταρρυθμιστικοῦ πνεύματος, ὑφ’ οὗ ἀπὸ πεποιθήσεως καὶ οὐχὶ ἐκ ματαιόφρονος ἐπιδείξεως ἠλαύνετο.
Ἀτυχῶς ὅμως ὅλη ἐκείνη ἡ φωτοβόλος διάνοια, ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ εὐγενεῖς παλμοὶ τῆς μεγάλης καρδίας ὑπὲρ τοῦ ἐθνικοῦ μεγαλείου, ὅλη ἐκείνη ἡ σαγηνευτικὴ δύναμις τῶν ἀψευδῶν χειλέων ἔσβεσε καὶ ἐνεκρώθη διὰ μιᾶς, ὡς χορδαὶ τόξου ὑπὲρ τὸ δέον ἐνταθεῖσαι. Καὶ εὗρεν ὁ θάνατος νὰ πλήξῃ τὰ στήθη ἐκεῖνα τὰ πλήρη σθένους καὶ ζωῆς ἐν ᾗ ἀκριβῶς ἐποχῇ ἡ Ἑλλάς, ὑποστᾶσα τὸ μαρτύριον τῶν τελευταίων πικρῶν δοκιμασιῶν, εἶχεν ἀνάγκην νέας πολιτικῆς ζωῆς, ὑπὲρ ἧς ὁ ἀοίδιμος Ζηνόπουλος ἦτο γλυκεῖα ἅμα ἐγγύησις καὶ παραμυθία.
Γόνος ἐπισήμου ἱστορικοῦ οἴκου ἐκ τῆς εὐάνδρου Κεφαλληνίας ὁ Χαράλαμπος Τυπάλδος Πρετεντέρης εἶδε τὸ φῶς ἐν Ληξουρίῳ τῷ 1818, ἐξεπαιδεύθη δὲ κατ’ ἀρχὰς ἐν Ἑπτανήσῳ καὶ ἐν Ἀθήναις ἐπιδοθεὶς μετὰ ζήλου εἰς τὴν σπουδὴν τῆς ἱερωτάτης τέχνης τοῦ Ἀσκληπιοῦ, ἦν διεπέρανεν ἐπὶ ὀκταετίαν ὅλην ἐν Παρισίοις μετὰ τηλικούτου θρησκευτικοῦ ἔρωτος, ὥςτε ἔκτοτε εἶχεν ἐπισπάσει τὴν ὑπόληψιν τῶν διακεκριμένων αὑτοῦ καθηγητῶν καὶ ἰδίως τοῦ ἐξόχου τότε κλινικοῦ Boulliaud, οὗ ἐπὶ μακρότερον ἠκροάσθη. Ἐπανακάμψας εἰς τὴν γενέθλιον τῷ 1849 προςήνεγκεν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς
