θύνσει τῆς Διοικητικῆς Ἀστυνομίας ὑπὸ τὸν μακαρίτην Τισσαμενόν, ὃν ἠκολούθησε κατὰ τὴν ἐν Ἠπείρῳ ἐπανάστασιν τοῦ 1855, καὶ ὅςτις διαγνοὺς τὴν ἐξιδιασμένην ἱκανότητα τοῦ Ζηνοπούλου ἐπανελθὼν εἶχε συστήσει αὐτὸν εἰς τὴν πεφωτισμένην ἐκτίμησιν τοῦ ᾀοιδίμου Μαυροκορδάτου, σχηματίσαντος κατὰ τὸ ἔτος ἐκεῖνο Κυβέρνησιν καὶ ἐμπιστευθέντος αὐτῷ τὴν θέσιν τοῦ ἰδιαιτέρου γραμματέως. Ἔκτοτε παραμείνας ἐν τῇ ὑπηρεσίᾳ τοῦ ὑπουργείου τῶν Ἐσωτερικῶν, ἀνῆλθε διὰ τῆς ἰδίας ἀξίας μίαν πρὸς μίαν τὰς βαθμίδας αὐτῆς, ἀγαπώμενος καὶ ἐκτιμώμενος ὑπὸ τῶν κατὰ καιροὺς ὑπουργῶν, ὧν ἀπετέλει ἀναπόσπαστον βοήθημα ἐν τῇ πολυπλόκῳ ὅσον καὶ ἐπιμόχθῳ ταύτῃ ὑπηρεσίᾳ, ἧς ἀνεδείχθη ἀπαράμιλλος εἰδικότης. Καταπληκτικὴ ἦν ἡ ταχύτης καὶ ἡ εὐχέρεια μεθ’ ἧς διεξῆγε τὴν ἐργασίαν ταύτην μέχρι βαθείας νυκτὸς κύπτων ἐπὶ σωροῦ ἐγγράφων, μὴ ἀρκούμενος εἰς τὴν τυπικὴν συνήθη ἐνέργειαν αὐτῶν, ἀλλὰ μελετῶν καὶ παράγων καὶ καινοτομῶν ἐπὶ παντὸς ζητήματος ἀναγομένου ἰδίως εἰς τὴν δημοσίαν οἰκονομίαν, πλεῖστα ὑποδείξας μέτρα πρακτικώτατα πρὸς βελτίωσιν τοῦ παρ’ ἡμῖν συστήματος τῶν φυλακῶν καὶ ἀνάπτυξιν τῶν δημοσίων ἔργων καὶ τῆς ἐγχωρίου βιομηχανίας. Καίπερ δὲ πολυάσχολος ἐν τῇ δημοσίᾳ ὑπηρεσίᾳ, οὐχ ἧττον δὲν ἔπαυεν ἀδιαλείπτως ἀσχολούμενος καὶ ἰδίᾳ εἰς σχετικὰς τῶν κλάδων τούτων μελέτας, ἃς συνεπλήρωσε μεταβὰς ἐπὶ τούτῳ εἰς τὴν Ἑσπερίον μεθ’ ὅλην τὴν ἀνεπάρκειαν τῶν ὑλικῶν μέσων.
Τὰ αὐτὰ πλεονεκτήματα ἀνέδειξεν ὁ Ζηνόπουλος καὶ ὅταν πραγματωθείσης τῆς ἑνώσεως τῆς Ἑπτανήσου μετὰ τῆς Ἑλλάδος, εἶχεν ἀποσταλῆ μετὰ τοῦ ἀοιδίμου Θρ. Ζαήμη πρὸς ἐγκατάστασιν τῶν νέων αὐτόθι ἀρχῶν. Ὡς ἀνώτερος ὑπάλληλος τοῦ ὑπουργείου τῶν Οἰκονομικῶν εἶχεν ἀσχοληθῆ ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τοῦ τέως πρωθυπουργοῦ κ. Θ. Δεληγιάννη περὶ τὴν ἔκδοσιν τῆς ἑλληνικῆς νομοθεσίας, ἥτις διὰ τὸ εὐμέθοδον καὶ τὴν ὀργανικὴν τῆς ὕλης κατάταξιν ἀποβαίνει πολύτιμον ἐφόδιον εἰς τοὺς περὶ τὴν μελέτην αὐτῆς ἐγκύπτοντας. Ὡς πολιτικὸς δὲ φίλος τοῦ Κουμουνδούρου μεθ’ οὗ δι’ ἀμοιβαίων δεσμῶν ὑπολήψεως συνεδέετο, ἀνεδείχθη πρακτικώτατος νοῦς, γενόμενος ὁ δεξιὸς βραχίων αὐτοῦ ἐν τῷ πολυδαιδάλῳ ἔργῳ τῆς διοικήσεως, ἧς ὁ Ζηνόπουλος ἦν ἡ ψυχὴ καὶ ἡ δύναμις. Πλὴν τῆς θέσεως τοῦ Γεν. Γραμματέως ἐν τῷ ὑπουργείῳ τῶν Ἐσωτερικῶν εἶχε δεχθῆ καὶ τὴν τοῦ νομάρχου Κυκλάδων πρὶν ἢ ἐπιδοθῇ εἰς τὸ πολιτικὸν στάδιον, ἐν ᾖ κατέλιπε, μνημεῖα τῶν περὶ διοικήσεως πρακτικῶν αὑτοῦ σκέψεων, περισπούδαστα ἔγγραφα κατὰ τὴν μετὰ τοῦ ὑπουργείου διαμειφθεῖσαν ἐπὶ πολλῶν σχετικῶν ζητημάτων ἀλληλογραφίαν.
Ὁ Ζηνόπουλος συναισθανόμενος τὴν ἑαυτοῦ χρησιμότητα καὶ ἀνεξαντλήτους δυνάμεις ὅπως ἐπιδοθῇ εὐρύτερον εἰς τὰ πράγματα τῆς πολιτείας,
