ζουσάν τινα τιμήν. Καὶ αἱ ἱέρειαι ἐνταῦθα εἶχον τὰς θέσεις των, ἐνῷ ἄλλαι γυναῖκες, ἐπίσημοί τε καὶ ταπεινῆς τάξεως ἐκάθηντο ἐπὶ τῆς τετάρτης θέσεως.
Αἱ ἐπισημόταται θέσεις ἦσαν ἐν τῇ πρώτῃ σειρᾷ, ἐν τῷ μέσῳ τῶν κατὰ μῆκος πλευρῶν, ἔνθα αἱ ἕδραι ἦσαν ἔτι πλατύτεραι καὶ ἐπὶ τῶν λιθίνων βάθρων ἦσαν τεθειμένοι θρόνοι. Μεταξὺ τῶν τελευταίων ἦσαν πολλοὶ ἔχοντες ἰδιάζουσαν μορφὴν, οἵτινες ὠνομάζοντο δίφροι (bisellia), ἐπειδὴ εἶχον χῶρον διὰ δύο ἀτομα, καὶ προσεφέροντο χάριν τιμῆς εἰς ἐξόχους ὑπηρεσίας παρασχόντας πολίτας.
Ἐπὶ τοιοῦτον δίφρου ἐκαθέσθη ὁ Βαλέριος καὶ οἱ υἱοί του· ὁ δὲ Ἀμύντας καὶ ὁ πιστός του θεράπων ἀνέβησαν εἰς τὰς ἀνωτάτας θέσεις, καὶ ἀνυπομόνως προσέμενον τὴν ἔναρξιν τῶν ἀγώνων.
Ἡ γυνὴ καὶ ἡ θυγάτηρ τοῦ Βαλερίου, αἵτινες εὐχαρίστως ἐσύχναζον εἰς τοιαῦτα θεάματα, σήμερον δὲν παρέστησαν, ἐπειδὴ ἐνόησαν ὅτι ὁ Ἀμύντας ἐζήτει ἐπιμόνως νὰ παραστῇ εἰς τὰ θεάματα, ὑποπτευθεὶς ὅτι ὁ μέλλων νὰ θηριομαχήσῃ Ἕλλην θὰ ἦτο ὁ υἱός του καὶ δὲν ἤθελον νὰ ἴδωσι τὸν φίλον των ἐν ἀγωνίᾳ τοιαύτῃ. Τὸν παρεκάλεσαν δὲ νὰ ἀπόσχῃ καὶ οὗτος, ὅστις ὅμως ἀπέκρουσε τὴν πρότασίν των, εἰπὼν ταῦτα: «Ἂν ὁ υἱός μου ᾖνε εἷς τῶν θηριομάχων, θὰ ἴδῃ ὅτι ὁ πατήρ του ζῇ!»
Πᾶσαι αἱ θέσεις ἦσαν πεπληρωμέναι. Σύμπας ὁ ὄχλος ἠγέρθη ἤδη, καὶ ἐπευφήμει. Οἱ δὲ δύο ἀγορανόμοι, οἱ παρασκευάσαντες τὸ θέαμα, ἐνεφανίσθησαν ἐν στολῇ ἐπὶ τῶν τιμητικῶν θέσεων, καὶ εὐθὺς ὁ πρῶτος τούτων ἔδωκε τὸ σημεῖον τῆς ἐνάρξεως.
Ἐκ τῶν σιδηρῶν κιγκλιδωτῶν πυλῶν, αἵτινες ἔκλειον τὰ δύο ἄκρα τῆς κονίστρας, ἠνοίχθη ἡ μία καὶ εἰσῆλθεν ἐπευφημούμενος ὁ ὅμιλος τῶν μονομάχων, ὁδηγούμενος ὑπὸ τοῦ ὁπλομάχου. Ἀφοῦ δὲ περιῆλθον τὴν κονίστραν, ἔστησαν πρὸ τοῦ ἀγορανόμου, ὅστις ἐδοκίμασε τὰ ὅπλα, διὰ νὰ πεισθῇ περὶ τῆς ὀξύτητός των. Ἔπειτα ἐτοποθετήθησαν οἱ μαχηταὶ κατὰ διαφόρους ὁμίλους καὶ ὑπὸ τὴν κλαγγὴν τῶν κεράτων καὶ σαλπίγγων ἤρξατο ἡ πάλη.
Πλείω ἢ τριάκοντα ζεύγη ἐπάλαιον πρὸς ἄλληλα· τὸ ἀμμῶδες ἔδαφος ἐποτίσθη δι’ αἵματος, καὶ οἱ θεαταὶ τόσον διηγέρθησαν, ὥστε ἀνεπήδησαν, καὶ τὸν μὲν ἐπιτυχῶς βάλλοντα ἐπεφώνουν, ἐπευφήμουν δὲ τὸν εὔτολμον, καὶ ἐχλεύαζον μὲν τὸν δειλὸν, ἑγρονθοκοποῦντο δὲ κατ’ ἀλλήλων, ὁσάκις ὁ μὲν συνεπάθει πρὸς τοῦτον, ὁδὲ πρὸς ἐκεῖνον.
Ἀλλὰ τοῦτο ἦν μόνον τὸ προοίμιον τῶν ἀγώνων. Μετ’ ἀγωνίας
