ρᾶν ὑπὸ τοῦ Δρίνου ποταμοῦ, ἑκατέρωθεν τῶν ὀχθῶν τοῦ ὁποίου κεῖνται αἱ αὐτὸ ἀποτελοῦσαι κῶμαι καὶ χωρία μέχρι τῶν κατωτάτων δυτικῶν ὑπωρειῶν τῆς Μερόπης τοῦ Πτολεμαίου, ἢ τῶν νῦν καλουμένων ὀρέων Λουντσοῦρι καὶ Μποτσκοπούλου, τοῦ περιωνύμου διὰ τὰς θερινὰς αὐτοῦ νομάς, ἐν αἷς ἔβοσκον τὰ πολυπληθῆ ποίμνια καὶ λοιπὰ κτήνη τοῦ περιλαλήτου Ἀλῆ πασσᾶ τοῦ Τεπελενλῆ, καὶ ἐκ τῶν ΜΑ ὑπωρειῶν τοῦ ὁποίου ἔχει τὰς πρώτας αὐτοῦ πηγὰς ὁ ὀνόματι καὶ πράγματι Θύαμις τῶν ἀρχαίων, ἢ ὁ καθ’ ἡμᾶς Καλαμᾶς, ὁ περιβόητος καταστάς, ὡς τεθεὶς ὅριον τῆς Βερολινείου λεγομένης γραμμῆς, τῆς ἀνεκτέλεστου μεινάσης, Κύριος δ’ οἶδεν, ἂν θὰ ἐκτελεσθῇ ποτε, ὅπως νῦν ἔχωσι τὰ παρ’ ἡμῖν.
Ἀποτελεῖται τὸ τμῆμα τοῦτο ἐκ τῆς πρωτευούσης Ἀργυροκάστρου καὶ πέντε καὶ τεσσαράκοντα κωμῶν καὶ χωρίων, ἐν αἷς κατοικοῦσι 13000 περίπου ψυχαί· εἶναι δὲ καθ’ ὅλα ἑλληνικώτατον ἤτοι κατὰ τὴν γλῶσσαν, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα, καὶ διατηρεῖ 23 σχολεῖα, ἐν οἷς φοιτῶσι παῖδες περὶ τοὺς 1100.
Ἐν τῷ τμήματι τούτῳ κεῖται καὶ ἡ τρεῖς περίπου ὥρας ἀπέχουσα Μ τοῦ Ἀργυροκάστρου καὶ ἐπὶ τῆς ἀριστερᾶς ὄχθης τοῦ Δρίνου κώμη Γοραντσῆ ἢ Καλογοραντσῆ πρὸς διάκρισιν τῆς ἑτέρας κώμης τοῦ αὐτοῦ τμήματος Βλαχογοραντσῆς, τῆς ΜΑ τοῦ Ἀργυροκάστρου κειμένης πέραν τῆς δεξιᾶς ὄχθης τοῦ Δρίνου καὶ ἐπὶ τῶν ὑπωρειῶν τῶν λόφων καὶ βουνῶν, τῶν διαχωριζόντων τὴν κοιλάδα τοῦ Δρίνου ἀπὸ τοῦ λεγομένου Μακρυκάμπου. Ἡ κώμη αὕτη ἐκτισμένη ἐπὶ λόφου ἀνύδρου οἰκεῖται ὑπὸ 120 οἰκογενειῶν, αἱ ὁποῖαι διατηροῦσι καλλίστην δημοτικὴν καὶ ἐν μέρει ἑλληνικὴν σχολὴν, ἐν ᾗ φοιτῶσιν 60 παῖδες. Ἡ σχολὴ τῆς κώμης ταύτης διατηρεῖται καλῶς τῇ ἐπιμελείᾳ πάντων μὲν τῶν κατοίκων, ἀλλ’ ἰδία τῇ συντόνῳ ἐπαγρυπνήσει τοῦ ἐκ ταύτης ὁρμωμένου καὶ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐμπορευομένου κυρίου Παναγιώτου Μπόλου.
