Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1887 - 146.jpg

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
146

ξηροῦ καὶ ἀγόνου τῆς Ἀττικῆς λεκανοπεδίου, μεταξὺ τῶν ὁποίων μεγίστη ὑπάρχει ὁμοιότης. Ὅπως ὁ πρῶτος ὑπεισδύει ἐντὸς ἡμῶν διὰ τοῦ στόματος, τῶν ῥωθώνων, τῶν ὤτων καὶ δι’ ὅλων ἐν γένει τῶν πόρων, οὕτω καί ἡ δευτέρα δίκην κονιορτοῦ ὑπεισέρχεται εἰς τὰς οἰκίας, εἰς τὰς καλύβας, εἰς τὰ ἀνάκτορα, καὶ τὰ καφενεῖα. Ὡς ἐκεῖνος παραβλάπτει σύμπαντα τὸν ὀργανισμὸν ἑπιπάσσων τοὺς πνεύμονας ὡς διὰ κολοσσιαίου ψεκαστῆρος, οὕτω καὶ αὕτη παρακωλύει πᾶσαν κοινωνικὴν καὶ πνευματικήν κίνησιν ἐν τῷ ἄστει τῆς Παλλάδος. Ἅπαντες ἐν Ἑλλάδι, ἀπὸ τοῦ πρωθυπουργοῦ μέχρι τοῦ χειρώνακτος καὶ ἀπὸ τοῦ πρέσβεως μέχρι τοῦ ἀγροφύλακος, συζητοῦμεν περὶ πολιτικῶν καὶ ἐπὶ τοῦ τάπητος τοῦ πρώτου μέχρι τῆς ἀγροτικῆς τραπέζης τοῦ τελευταίου καταστρώννυται ἡ παγκόσμιος πολιτικὴ κίνησις μετ’ ἀκαδημαϊκῆς ὅλως σοβαρότητος. Ἅπαντες ἐν τῷ προτύπῳ τούτῳ βασιλείῳ ἐσμὲν πολιτικοί χωρὶς διὰ τοῦτο νὰ ὑπάρχῃ εἷς πολιτικὸς ἀνὴρ (homme d’État). Καὶ ἐάν τις ὑπάρχῃ, πνίγεται οὗτος ἐν τῷ πολιτικῷ τούτῳ ὀργασμῷ, ὅστις παρουσιάζει πάντα τὰ συμπτώματα ἐπιδημικῆς νόσου μᾶλλον ἢ δράσεως, νόσου, ἥτις δύναται νὰ χαρακτηρισθῇ, ὡς πολιτικομανία. Διατὶ ἡ Γερμανία ἔχει τὸν μέγιστον πολιτικὸν τῆς Εὐρώπης; Διότι τὰ ἐννέα δέκατα τῶν Γερμανῶν, ἵνα μὴ εἴπω πάντες, περὶ πλείονος ποιούμενοι τὸν ζῦθον καὶ τὸ χοιρομήριον ἢ τὴν πολιτικήν, ἀμεριμνῶσι διὰ τὰς τύχας τοῦ ἔθνους αὐτῶν, ἂς γνωρίζουσιν εἰς σιδηρᾶς εὑρισκομένας χεῖρας. Ἐνταῦθα ὅμως δύναταί τις διὰ δεκαλέπτου καφὲ καὶ πενταώρου ἀναγνώσεως ἐφημερίδων, νὰ ὑψωθῇ μέχρι τῶν ἀκροτάτων τοῦ πολιτικοῦ οὐρανοῦ σημείων, ὁπόθεν ῥίπτει τοὺς κεραυνοὺς καί τοὺς μύδρους τῆς πειναλέας αὑτοῦ εὐγλωττίας κατὰ τοῦ ἀτυχοῦς ἐκείνου ὑπουργοῦ, ὅστις κατέστησεν αὐτὸν ζῳόφυτον τοῦ καφενείου. Ἐὰν ὁ «Ἑλληνόπαις» τῶν Ἀνατολικῶν ᾀσμάτων κινεῖ τήν φρίκην τοῦ Γαλάτου ποιητοῦ, διότι ἑπταετὴς ὢν ἐπί τῶν ἐρειπίων τῆς καλλιβότρυος Χίου, ἀντὶ παντὸς ἄλλου παιγνίου ζητεῖ πυρίτιδας καὶ σφαίρας, ποῖον αἴσθημα ἤθελε κινήσει αὐτῷ, τό γε νῦν ἔχον, ὁ σημερινὸς πενταετὴς ἑλληνόπαις συζητῶν μετὰ τῶν συμπαικτόρων του περὶ Τρικούπη καὶ Δηλιγιάννη! Καὶ ὅμως ἤκουσα πατέρα μέχρι δα-