Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1887 - 131.jpg

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
131

— Ἀκόμη χειρότερον· βάρδα λέγει ὁ Ἰταλὸς, ὅταν θέλῃ νὰ εἰπῇ: ἰδὲ, κύτταξε· ὁ Ἴταλὸς δὲν λέγει guarda avanti, ἀλλ’ ἁπλῶς guarda· σὺ τὸν ἔλεγες «βάρδα ἐμπρός!» δηλαδὴ νά ἰδῇ ἐμπρός του, ἐνῷ ἔπρεπε νὰ τὸν εἰπῇς νὰ ἰδῇ ὀπίσω του.

Ὁ ξένος ἐν τούτοις ἔτριβε τὸν ὠμόν του, ἐλαφρῶς αἰσθανθεὶς τὸ κροῦσμα, διότι εὐτυχῶς ἡ ὁρμὴ τῶν ἵππων εἶχεν ἤδη μετριασθῇ.

Λαβὼν αὐτὸν ἐκ τῆς χειρὸς ὅπως τὸν σύρω πρὸς ἐμὲ ἀπὸ τῶν ῥωθώνων τοῦ ἑτέρου τῶν ἵππων, εἶδα ὅτι ἦτο γνωστός μου, φιλόμουσός τις κύριος, ὅστις πρὸ δώδεκα ἐτῶν εἶχεν εὐαρεστηθῆ νὰ μὲ συνοδεύσῃ ἀπὸ Καΐρου εἰς τὰς πυραμίδας. Αὐτὸς μοῦ εἶχεν ἐπιστήσει τὴν προσοχὴν εἰς ἃ γράμματα ἐχάραξέ ποτε ὁ ποιητὴς Ἀλέξανδρος Σοῦτσος ἐπὶ μιᾶς αὐτῶν. «Ζήτω τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος ὅσον αἱ Πυραμίδες» καὶ μὲ εἶδε γράψαντα ὑπ’ αὐτὰ προχείρως καὶ διὰ μολυβδίδος τὸ δίστιχον·

«Τὸ σύνταγμά σου σώζεται· ἀλλὰ κατέστη ἐμπαιγμὸς.
»Γενναῖον μὲν τὸ φάρμακον, ἄλλο δ’ ἀπῄτει ὁ σφυγμός.»

— Σᾶς εὐχαριστῶ, κύριε (μὲ εἶπεν ὀνομαστὶ προσαγορεύσας με)· ἐδῶ εἰς τὰς Ἀθήνας, ὅπου ἡ γλῶσσα ἔπρεπε νὰ λαλῆται παραδειγματικῶς, βλέπω καθ’ ἡμέραν μὲ ἀπορίαν μου, ὅτι πλεῖσται λέξεις παρασημαίνονται. Βλέπετε ὅτι τὸ «ἐμπρὸς» θέλουν νὰ μὴ σημαίνῃ ἐμπρὸς, ἀλλὰ νὰ σημαίνῃ «ἀπ’ ἐμπρὸς» ἤγουν τὸ ἐναντίον. Καὶ χθὲς, ἐδῶ πάλιν, εἰς τὴν ὁδὸν Ἑρμοῦ, ἤκουσά τινα στεκόμενον εἰς τὴν θύραν ὑφασματοπώλου· καὶ αὐτοὶ δὲ, καθὼς καὶ οἱ ῥωποπῶλαι βλέπω νὰ παρονομάζωνται εἰς τὰς Ἀθήνας ἔμποροι (négociants) ἐνῷ εἶνε ἐμπολεῖς (marchands),—τὸν ἤκουσα νὰ διαλαλῇ πρὸς τοὺς παρερχομένους «Ὁρίστε, κύριοι! ἐδῶ πωλοῦνται διάφορα ἐμπορεύματα μὲ μεγααάλον ἐκπεσμόν. Ὅσα ὅσα, κύριοι!» Ἐρωτῶ τί ἤθελε νὰ εἰπῇ μὲ τὸ «ὅσα, ὅσα» καὶ μανθάνω ὅτι δὲν ἤθελε νὰ εἰπῇ, ὅτι ὅσα ἦσαν ἐκεῖ ἐμπορεύματα, ὅσα μαντίλλια, ὅσα ψαλλίδια καὶ ὅσα κουρεύματα, ὅλα ἐξετίθεντο πρὸς πώλησιν ἐν ἐκπτώσει τιμῆς, ἀλλὰ τί; ἀρκούμεθα εἰς τόσα, ὅσα προαιρεθῇ νὰ δώσῃ ὁ ἀγοραστής. Ὥστε ἀντὶ νὰ εἰποῦν «τόσα, ὅσα» λέγουν «ὅσα, ὅσα.»— Μὲ τὰ σωστά σας (ἐρωτῶ) στέργετε τοῦτο; Ἀφίνεσθε εἰς τὴν διάκρισιν τοῦ ἀγοραστοῦ, νὰ λάβῃ ὅ,τι ἂν τὸν χρειάζεται ἐξ ὧν πωλεῖτε, καὶ νὰ σᾶς πληρώσῃ ὁποιονδήποτε τίμημα;— Ὁ λόγος τὸ φέρει μοὶ ἀποκρίνεται ὁ τὸν ὁποῖον ἠρώτων.— Καταλαμβάνετε σεῖς, κύριε, αὐτὸ τὸ «ὁ