- Φίλε κυριε,
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 9/21 Ἰουλίου, 1886
Μοὶ ἐζητήσατε μικρὰν συμβολὴν εἰς τὸ ὑμέτερον Ἡμερολόγιον, μεταῤῥυθμιζόμενον, ὡς μοὶ λέγετε, ἐπὶ τὸ σπουδαιολογικώτερον. Ἐλλείψει ἄλλης ὕλης προχείρου, δέξασθε τὰς ἑπομένας ὀλίγας σημειώσεις περί τινων προτάσεων ἃς θεωρῶ ὡς τῇ ἐθνικῇ προόδῳ ὑπηρετικάς. Διὰ τῶν ὑμετέρων σελίδων, ἂν τὰς δεχθῆτε, μονίμως καὶ οὐχὶ ὡς ἐν ταῖς ἐφημερήσιν παροδικῶς, εἰς τοῦ κοινοῦ τὴν ἐκτίμησιν ὑποβαλλόμεναι εὔχομαι εὐμενῶς νὰ κριθῶσι, καὶ νὰ σᾶς δοθῇ ἀφορμὴ ἵνα εἰς τὸ προσεχὲς Ἡμερολόγιον περιλάβητε καὶ τὰς χρονολογίας τῆς αὐτῶν ἐκτελέσεως.
Α. Ρ. Ραγκαβὴς
Ἡ πρώτη ἀφορᾷ τὴν ἵδρυσιν τῆς Ἀκαδημίας. Ἴσως τινὲς μοὶ προσάψωσιν ἔτι ἐξ ἁγνοίας συνιστῶ τὰ ἤδη ὑπάρχοντα, διότι ἡ Ἀκαδημία ἐστὶ πρὸ πολλοῦ καὶ μεγαλοπρεπῶς ἱδρυμένη. Τὸ ἠξεύρω ἄριστα, διότι ὅτε τὸ τελευταῖον ἐπεδήμησα εἰς τὴν Ἑλλάδα, τὴν εἶδον ἀρτίαν ἱσταμένην, καὶ εἰσελθὼν τὴν εὗρον κατάκοσμον καὶ ἐν ὀρθομαρμαρώσει ἐμπρέπουσαν, ἀλλ’ ἐνοίκους δὲν εὗρον ἄλλως πλὴν δύο γλαυκῶν αἵτινες μοὶ προσέκρωζον. Δὲν ὁμιλῶ λοιπὸν περὶ τῆς οἰκοδομῆς, ἀλλὰ περὶ τοῦ σκοποῦ εἰς ὃν ἀπέβλεπεν αὐτῆς ἡ ἀνέγερσις.
Καὶ δὲν εἶναι νέα αὕτη μου ἡ ἰδέα, ἀλλὰ συνεγήρασε μετ’ ἐμοῦ, διότι πρὸ τεσσσράκοντα ἐτῶν καὶ ἐπέκεινα βυσσοδομεύω αὐτὴν καὶ τὴν ἐπαναλαμβάνω, ὥστε καὶ πολλάκις ἤκουσα ὅτι μοὶ προσήφθη εἰς μονομανίαν ἢ καὶ εἰς φιλόδοξον ἰδιοτέλειαν. Κατὰ τὸ 1844
