ἰδιαιτέρων ἐν Τουρκίᾳ Ἐκκλησιαστικῶν (Μητροπολιτικὰ καὶ Πατριαρχικὰ δικαστήρια) δικαστηρίων.
Καὶ οἱ Τοῦρκοι ὅμως θεολόγοι νομοδιδάσκαλοι (Οὐλεμᾶ) πρὸ τῆς τοιαύτης ἀντιθέτου ἀντιλήψεως τῶν χριστιανῶν ραγιάδων ἔχουσιν ἑρμηνεύσῃ ὅτι ἡ μέχρι διετίας παράτασις τῆς ἐγκυμοσύνης ἀφορᾷ μόνον τὰς Μουσουλμανίδας γυναῖκας, αἵτινες διαφέρουσι κατὰ τοῦτο ἀπὸ τὰς γυναῖκας τῶν ἀπίστων.
Οὕτω βλέπομεν εἰς ὁποῖα συμπεράσματα δύναται ἐνίοτε νὰ ὁδηγήσῃ μία νομοθεσία, ὅταν στηρίζεται αὕτη ἢ ἀξιοῖ ὅτι στηρίζεται εἰς τὴν θείαν μόνον ἀποκάλυψιν, καὶ ὅταν ἡ λύσις ἑκάστου νομικοῦ ζητήματος δὲν ἀναζητεῖται ἑκάστοτε εἰς τοὺς κανόνας της λογικῆς καὶ τὰ πορίσματα τῆς πείρας καὶ της ἐπιστήμης, ἀλλ’ ἀνατρέχει πάντοτε εἰς τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν καὶ τοὺς λόγους τῶν Προφητῶν.
(Ἀθῆναι. Αὔγουστος 1917) | Ν. Π. Ελευθεριαδης Εἰδικὸς Νομικὸς Σύμβουλος |
Ὁ θεατρώνης. — Πολὺ καλά. Νὰ σοῦ δώσω νὰ παίξῃς τὸν ῥόλον τοῦ πεινασμένου. Τὴν ξέρεις ὅμως καλὰ ἀπ’ ἔξω τὴν σκηνὴν ἐκείνην τῆς πείνας....
Ὁ ἠθοποιὸς (φουκαρᾶς καὶ θεονήστικος). — Ἂν τὴν ξέρω ἀπ’ ἔξω, λέτε; Κι’ ἀπ’ ἔξω κι’ ἀπὸ μέσα.