Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1918) - 013.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
Η ΔΙΑΡΚΕΙA ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΝ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΝ

I

Οι Μουσουλμᾶνοι (Μουσλνὴμ καὶ πληθ. Μουσλημὴν) οἱ καὶ ἄλλως ἐκ τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς θρησκείας των Μωάμεθ τοῦ Προφήτου Μωαμεθανοὶ ἐπικαλούμενοι, ἔχουσι πολὺ μεγάλην ἰδέαν περὶ τῆς νομοθεσίας των, ἀπαρτισθείσης, τὸ πλεῖστον, ἐξ ὀλίγων μόνον διατάξεων, περιεχομένων ἐν τῷ Κορανίῳ, καὶ ἐκ τῶν λόγων, καὶ πράξεων τοῦ Προφήτου, ἤτοι ἐξ ὅσων ζῶν ἔπραξεν, ἢ εἶπεν οὗτος, ὅστις ὡς θεόπνευστος θὰ ὡδηγεῖτο πάντως καὶ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πάντα λόγον, καὶ πᾶσαν πράξιν του. Πολλοὶ Μουσουλμάνοι θεολόγοι καὶ νομομαθεῖς ἔχουσι κατὰ μεταγενεστέρους χρόνους ἀσχοληθῇ, εἰς τὴν συλλογὴν τῶν ἀπὸ στόματος εἰς στόμα, ἐπὶ γενεὰς ὁλοκλήρους, διασωθέντων λόγων τούτων καὶ πράξεων τοῦ Προφήτου, αἱ τοιαῦται δὲ συλλογαὶ συνεκρότησαν ὀγκώδεις τόμους ἀποτελέσαντας τὴν λεγομένην «Ἱερὰν Παράδοσιν» (σουνέτ, σόννα ἐν Ἀλγερίᾳ καὶ Τύνιδι), δι’ ἧς συμπληροῦται τρόπον τινὰ ἡ θεία ἀποκάλυψις, ἡ περιεχομένη ἐν τῷ Κορανίῳ.

Ὅπως λοιπὸν ἐπὶ πλείστων ἄλλων θεμάτων καὶ νομικῶν ζητημάτων, καὶ ὡς πρὸς τὸ ζήτημα τῆς διαρκείας τῆς ἐγκυμοσύνης τῶν γυναικῶν οἱ Μουσουλμάνοι νομοδιδάσκαλοι καὶ ἑρμηνευταὶ τοῦ Ἱεροῦ Νόμου δὲν ἠδύναντο νὰ προβῶσιν εἰς λύσιν τινά, χωρὶς πρωτίστως νὰ συμβουλευθῶσι τὸ Κοράνιον καὶ τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν.

II

Καὶ τὸ ζήτημα τοῦτο, τῆς χρονικῆς δηλαδὴ διαρκείας τῆς κυοφορίας, ἐνέχει μεγίστην νομικὴν σημασίαν. Ἀφοῦ κατὰ τὸ γνωστὸν νομικὸν ἀξίωμα «ὁ πατὴρ ἐκ τῶν γάμων δείκνυται» ἢ ὡς ἔλεγον οἱ Ρωμαῖοι, «pater is est quem nuptiae demonstrant» ἄρα. ἵνα κρίνωμεν νομικῶς κατὰ πόσον τὸ γεννώμενον τέκνον εἶναι φυσικὸν ἢ νόμιμον καὶ ἀποδόσωμεν τὴν πατρότητα εἰς ὡρισμένον πατέρα, δέον