Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/73

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

Μίαν ἡμέραν μὲ ἀπαντᾷ γελαστὸς-γελαστὸς ὁ γραμματοκομιστὴς τοῦ ταχυδρομείου.

— Εἶσθε ὁ κύριος ςςςςΚόκ ;

— Μάλιστα.

— Ἔχετε ἕνα γροῦπον ἀπὸ λίραις εἰς τὸ ταχυδρομεῖον. Περάσετε νὰ ὑπογράψητε καὶ νὰ τὸν παραλάβητε.

— Τί λέγεις ἀδελφέ ! Γροῦπον μὲ λίρες ! Εἶσαι βέβαιος ;

— Μάλιστα ! Διευθύνεται εἰς τὸ ὄνομά σας. Τὸν εἶδα μὲ τὰ ’μάτια μου !

Ἐνόμισα ὅτι δὲν ἦτο φρόνιμον ν’ ἀμφιβάλλω. Ἄλλως τε οἱ ταχυδρομικοὶ ὑπάλληλοι, ὡς γνωρίζεις, οὔτε ψεύδη λέγουν οὔτε εἰς λάθη περιπίπτουν.

— Τίς οἶδεν ! εἶπον ἐν ἐμοί. Καμμία κληρονομία, καμμία δωρεά ... τίς οἶδεν ! Ἡ τύχη ἐνίοτε...

Καὶ ἔδραμον ἀσθμαίνων πρὸς τὸν ταχυδρομικὸν ὑπάλληλον, ὅστις μοὶ ἐξεσφενδόνισε τὴν κεραυνοβόλον ἀπάντησιν:

— Τὸν γροῦπον, κύριε, ὑπέγραψε καὶ παρέλαβε πρὸ ὀλίγου ὁ ἀδελφός σας, νομίζω, κύριος ς ς ς ς ς ς Κόκ.

Ἐσκέφθην νὰ μείνω ἐμβρόντητος ! Ἀλλ’ ἦτο πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν ἐδικαιούμην νὰ πάθω, καὶ κἄτι τι τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ γραφῇ!

Εἶχον ὅμως δίκαιον νὰ πνέω μένεα ἐναντίον σου. Καὶ ἀληθῶς σ’ ἐξεδικήθην.

Μοῦ ἥρπασες τὸν γροῦπον σου ἀπὸ τὰ χέρια μου, σοῦ ἥρπασα κι’ ἐγὼ ἓν ἐκλεκτὸν πρόγευμα καὶ ὀλίγα.... συγχαρητήρια, δι’ ὧν πρὸ μικροῦ μ’ ἐφιλοδώρησε καλοκἄγαθός μου φίλος σου.

— Σὲ συγχαίρω διὰ τὸ ὡραῖον ποίημα περὶ Μακεδονίας....

Εἶπε καί με κατέκλυσε δι’ ἀσπασμῶν καὶ περιπτύξεων.

— Ποῖον ποίημα ! νομίζω....

— Ἔλα, ἔλα ! Αἰωνίως ἀστεῖα ! σ’ ἔβλεπα μέσ’ ’στὰ ’μάτια γεμάτος συγκίνησι ’σὰν τὸ ἀπήγγελλες ! Πᾶμε νὰ σοῦ κάμω τὸ γεῦμα !


73