(Μετὰ δύο ὥρας). Πάντα σχεδὸν τὰ παράθυρα εἶνε ἀνοικτά. Ὁ κ. Ἀνακρέων μένει ἀκόμη εἰς τὸ ἰδικόν του. Ὁ μεταμεσημβρινὸς καφὲς ἐγένετο ἀγαθὸν ἀνέφικτον μετὰ τὴν ἀγορὰν τῆς Παλιγγενεσίας· ἡ ὑπολειπομένη πεντάρα θὰ χρησιμεύσῃ εἰς ἀγορὰν μιᾶς κουλούρας ἥτις θὰ χρησιμεύσῃ ὡς δεῖπνον τὴν ἑσπέραν. Ἀναγινώσκων μηχανικῶς ρίπτει ἐνίοτε τὸ βλέμμα ἐπὶ τοῦ ἀντικρυνοῦ παραθύρου ὅπου ἵσταται ἡ θυγάτηρ τοῦ μπακάλη ἥτις στενοχωρουμένη ἐπὶ τέλους ἀποσύρεται μετ' ὀργῆς ρίπτουσα κεραυνοβόλον βλέμμα ἐπὶ τοῦ ταλαιπώρου ἐραστοῦ.
Ὁ κ. Ἀνακρέων προσβάλλεται καὶ μονολογεῖ:
—Ἄχ! τί νὰ σοῦ κάμω!… ἔχεις δίκῃο. Ἔπρεπε νὰ μοῦ πέσῃ καὶ θὰ σοὔδειχνα ἐγώ, σαρδελλοβάρελο! Ἀπὸ 309 ἀριθμούς, γιὰ συλλογίσου!… ποῦ νὰ ἧταν ἆρα γε ὁ ἀριθμὸς 75537 ὅταν ἔβαζε τὸ κοριτσάκι τὸ χέρι του; φαντάσου νὰ ἦταν ἐκεῖ σιμά, νὰ τοῦ ξεφύγῃ ὁ πρῶτος λαχνὸς καὶ νὰ πιάσῃ τὸν δικόν μου!… Ἑκατὸ χιλιάδες φράγκα!… ἁϊντε βρὲ παιδιά!… διακόσια φράγκα μπαξίσι ἀμέσως στὸ κοριτσάκι!… Ὕστερα ἁμαξάδα καὶ στοῦ Φίσερ μὲ ὅλη τὴν παρέα… Θὰ τ' ἀφήσω ὅλα εἰς τὴν Τράπεζα παρακαταθήκη μὲ τόκο 6%… 6Χ9=54… 5400 φράγκα τὸ χρόνο εἰσόδημα!… ψυχή μου στὰ Πατήσια!… Τὴν ἄλλη 'βδομάδα ἀμέσως ἕνα ταξειδάκι στὸ Παρίσι!… μὲ τὸ Φραισινέ! ὄχι μὲ τὸ Μεσαζερὶ καλλίτερα… Ἔπειτα ὅταν γυρίσω ψηλὸ καπέλλο, γάντια, γαλλικά, παράδες!
Ἐνῷ μονολογεῖ τοιουτοτρόπως φαίνεται ἐρχόμενος ἐκ τοῦ ἄκρου τῆς ὁδοῦ ἀνὴρ τις βραχύσωμος, ἰσχνός, ὠχρός, μὲ γένειον ἀραιόν, κρατῶν μαγκούραν καὶ παρακολουθούμενος ὑπὸ δύο ἑτέρων μορφῆς ἠλιθίου καὶ ὑπόπτου καὶ ἑνὸς ἀστυνομικοῦ κλητῆρος. Ὁ ἄγνωστος σταματᾷ ὑπὸ τὸ παράθυρον καὶ ἐρωτᾷ:
—Ἐδῶ κάθεται ἕνας κάποιος… Ἀνακρέων Καλαναπάθης;
Ὁ κ. Ἀνακρέων ὡς ν' ἀφυπνίζετο αἴφνης βλέπει μὲ ἀπορίαν καὶ ἀπαντᾷ:
—Μάλιστα, ἐδῶ…
—Τοῦ λόγου σου εἶσαι;
