Ὅταν κρώζουσιν οἱ κόρακες οἱ δὲ βάτραχοι καὶ αἱ ἀοιδοὶ τῶν παριλισσίων θεάτρων κοάζωσιν, προμηνύεται ὑγρὸς καὶ πνιγηρὸς καιρός.
Ὅταν ἡ σαῦρα χώνεται βαθύτερον εἰς τὰς ὀπὰς καὶ ἡ κυρία Ῥοζοῦ εἰς τὸ ἐπανωφόριόν της, προμηνύει ψῦχος καὶ ρίγη.
Τοὐναντίον ὅταν ὁ κ. Δεληγιάννης πίνει σουμάδαν οἱ δὲ φίλοι του συντάττουσιν ἄρθρα πολιτικά, προφανὲς τότε ὅτι θὰ ἔχωμεν καιρὸν χλιαρόν.
Οἱ ὀγκηθμοὶ τῶν ὄνων καὶ τῶν ὑπαιθρίων ρητόρων εἰσί μελῳδικώτεροι τοῦ συνήθους ὅταν ἐπίκειται βροχή.
Ὅταν οἱ δημοκρατικοὶ βουλευταὶ βροντῶσιν εἰς τὸ κοινοβούλιον, προτάσσοντες τοὺς γρόνθους, τὰς ῥάβδους καὶ τὰ ῥεβόλβερ, ὁ δὲ στρατὸς ἐξοπλίζεται καὶ συρρέει εἰς τὰ μεθόρια καὶ οἱ ἐργολάβοι τῶν ἐθνικῶν ζητημάτων παραφέρονται ὑπὸ πολεμικοῦ ἐνθουσιασμοῦ, τότε νὰ ἦσθε βέβαιοι ὅτι ἐξάπαντος θὰ ἔχωμεν γαλήνην καὶ μπουνάτσαν.
Ὅταν οἱ κώνωπες βομβοῦσι καὶ τὰ ἐδώδιμα τῆς ἀγορᾶς ἀρχίζουν νὰ σήπωνται, ἐξατμίζωνται δὲ αἱ ὑπόνομοι καὶ οἱ ἐγκέφαλοι τῶν διοικητικῶν ἀρχῶν, ἀφεύκτως τότε θέλομεν ἔχει ζέστην καὶ ἀποπνιγμοὺς ἐξ ἀσφυξίας.
Τίποτε ἄλλο φέτος.
Εὔχομαι μόνον νὰ διέλθητε τὸ νέον ἔτος ὀλιγώτερον ἀθλίως ἢ ὅσον ὑπῆρξε τὸ λῆξαν.
Ἐπίσης εὔχομαι ὀλίγην ἐντροπὴν εἰς τοὺς πατέρας τοῦ ἔθνους, ὀλίγην συνείδησιν εἰς τοὺς ἰατροὺς καὶ εἰς τοὺς δημοτικοὺς ἄρχοντας καὶ ὀλίγον ἀνθρωπισμὸν εἰς τοὺς ἀξιοῦντας ὅτι εἰσὶν ἄνθρωποι.
Τίποτε ἄλλο· καὶ ἀσπαζόμενος τρυφερώτατα τούς τε ἀναγνώστας καὶ ἰδιαιτέρως τὰς ὡραίας ἀναγνωστρίας μου — μηδὲ τῶν μὴ ὡραίων ἐξαιρουμένων—
Εὔχομαι καλὴν ἐντάμωσιν μετὰ ἓν ἔτος
Σατανᾶς
