Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/141

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

εἶνε ἀμίμητος ὡς γέρων ἀπόμαχος Δαγοβέρτης, θὰ ἴδωμεν καὶ τὸν χορὸν καὶ τόσα καὶ τόσα ἄλλα. Ἰδοὺ ἀνάγεται ἡ αὐλαία καὶ ἀρχίζει ὁ πρόλογος. Πόσαι μεταλλαγαὶ σκηνῶν! Νὰ καὶ ὁ γέρων Δαγοβέρτης, ὁ κύριος Ἀλεξιάδης καὶ μοῦ φαίνεται πῶς καὶ αὐτὸς ἔρχεται διὰ καμμίαν κληρονομίαν, ἥτις ἔπεσεν εἰς τὰς χεῖρας τῶν καλογήρων, ἐπειδὴ αἱ ἐπίγειοι κληρονομίαι εἷνε ἴσως προτιμώτεραι ἀπὸ τὴν κληρονομίαν τῶν οὐρανῶν.

Τὸ δρᾶμα εἷνε καλὸν διὰ τὴν σύνδεσιν, πρὸ πάντων δι' ἐκείνους οἵτινες δὲν ἀνέγνωσαν τὸ μυθιστόρημα. Ἡμεῖς ὅμως οἵτινες τὸ ἀνεγνώσαμεν, φεύγομεν τὴν τετραέσπερον ὑγρασίαν τοῦ Ἀπόλλωνος, χειροκροτοῦντες τὸν μηχανικὸν τῆς σκηνῆς διὰ τοὺς κόπους του.

Ἄλλο δὲν μᾶς μένει παρὰ ἡ παντομίμα καὶ ὁ Βόλπης μὲ τα ζῷα του. Ἂς εἰσέλθωμεν πρῶτον εἰς τὴν παντομίμαν. Ἰδοὺ ἡ Γενοβέφα, ἡ ὁποία διὰ νὰ δώσῃ φωνὴν εἰς ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματός της, ἐνῷ τὸ στόμα της κατεδίκασεν εἰς σιγήν, κινεῖ τοὺς βραχίονας ἐρρύθμως ὡς κώπας βασιλικῆς λέμβου. Ἀλλ' ὅμως ἡ γυνὴ αὕτη εἶνε ὡραία καὶ τὴν ὁμιλίαν της ἀναπληροῖ ἡ ἐκφραστικότης τῶν μελῶν της. Ἄμποτε ἡ γυνὴ καθ' ὅλον τὸν βίον της νὰ παρίστανε παντομίμαν καὶ οὐδέποτε νὰ ὡμίλει· αὐτὸ ὄχι μόνον θὰ ἔθελγε τὸν ἄνδρα ἀλλὰ θὰ ἦτο καὶ πρὸς ὄφελός της διότι πολλὰ θά ἐγλύτωνε ξυλοκοπήματα. Πλὴν ἠξεύρετε, ὡραία ἀναγνώστρια, πόθεν προῆλθεν ἄραγε ἡ γέννησις τῆς παντομίμας; Πῶς ὁ ἄνθρωπος ἠθέλησεν, ἐνῷ εἷνε ὁμιλητικὸν ζῶον, νὰ γείνῃ ἐπὶ σκηνῆς ἄφωνος ἰχθῦς!! Ἂ! βλέπω, ὅτι σιγᾶτε καὶ διὰ παντομίμας μοὶ ἀποκρίνεσθε ὄχι· τὸ ἀναγινώσκω εἰς τὰς ὡραίας ὀφρῦς σας. Ἐγὼ λοιπὸν νὰ σᾶς λύσω τὴν ἀπορίαν....

Ἡ παντομίμα ἔλαβε τὴν ἀρχὴν της ἀπὸ τὰς ὡραίας γυναῖκας, αἵτινες ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἷνε καί ἀνόητοι (σεῖς ἀνήκετε μόνον εἰς τὴν πρώτην τάξιν,) καὶ αἱ ὁποῖαι ὅταν κινοῦνται μόνον, ὅταν ἐκφράζωσί τι διὰ τοῦ βλέμματος, χωρὶς νὰ θέτωσι τὴν γλῶσσάν των εἰς ἐνέργειαν, παριστάνουν κἄτι τι ἀγγελι-


141