καὶ ἀρχαιοφίλων μέχρι τοῦ 1832. Μ' ὅλον τοῦτο ἐκ τῶν ἐνταῦθα καταχωριζομένων, ἂν καὶ ἀνεκαλύφθησαν ὕστερον, δὲν εἶναι ἀδύνατον νὰ εὑρίσκωνται ἴσως τινὸς διεσπαρμέναι εἰς τὰ βιβλία τῶν ὅσοι ἐπεσκέφθησαν τὴν Ἑλλάδα μετὰ τὸ εἰρημένον ἔτος, ὁπότε ὁ ἄριστος τῆς Γερμανίας κριτικὸς ἐδημοσίευσε τὸν πρῶτον φάκελον τοῦ δευτέρου τόμου τοῦ corpus inscriptionum graecarum. Ἀλλ’ ἐλπίζομεν ὅτι καὶ οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων οὐδεὶς θέλει μεμφθῆ ἡμᾶς, ὅτι προσφέρομεν τρόπον τινὰ ὡς καινοφανῆ τὰ ἤδη ἕωλα καὶ μάλιστα εἰς Ἀθήνας, ὅπου εὐτυχῶς διὰ τῆς ἐπιμελείας καὶ τῶν ἀγώνων τῶν ἡμετέρων τοσοῦτον εἰναι τὸ πλῆθος τῶν καθ’ ἑκάστην ἐκδιδομένων μνημείων τοῦ εἴδους τούτου, ὥστε εἰκότως δύναται τις νὰ μεταβάλῃ νῦν ἐπὶ τὸ προσφυέστερον τὴν ἀρχαίαν παροιμίαν γλαῦκας εἰς Ἀθήνας εἰς τὴν ἐπιγραφὰς εἰς Ἀθήνας.
2. Ἁ πόλις
Νίκανδρον Λακρίτου
ἀρετὰς ἕνεκεν καὶ
εὐνοίας τᾶς εἰς αὐτὰν
θεοῖς.
(Ἐπὶ τῆς βάσεως τοῦ ἀγάλματος)
Εἶναι προφανὲς ὅτι ἐνταῦθα ὑπονοεῖται τὸ ῥῆμα ἀνέθηκεν.
3. Ἐπὶ Ἀλεξικίσκου
4. Ἐπὶ Ἀλεξικλέους
5. Ἐπὶ Ἀμιμήτου
6. Ἐπὶ Ἀρχία
7. Ἐπὶ Νικομηδέος
8. Ἐπὶ Σκύλακος
9. Ἐπὶ Στράτωνος.
10. Ἐπὶ Σωσάνδρου.
Μεταξὺ τῶν ὑπομονητικῶν πεπαιδευμένων εἶναι εὐχῆς ἄξιον νὰ εὑρεθῇ τις ὑπομονητικώτατος ὅστις νὰ ἐπιχειρήσῃ τὴν ἑλληνικὴν ὀνοματογραφίαν. Ἄπειρον εἶναι τὸ πλῆθος τῶν εἰς τὰ
